Itinerarium

Kazanie na 26 Niedzielę Zwykłą 25 września 2016 Łazarzy mijamy codziennie. Kilka razy widziałem jak panie i panowie w okolicy dworca PKP starają się slalomem omijać bezdomnych. Inaczej trzeba byłoby kupić chleb i konserwę, razem to pięć złotych i pięć minut cennego czasu.

Bogacz z dzisiejszej Ewangelii, zapewne pobożny – widać to po rozmowie z Abrahamem – musiał dobrze inwestować swój czas. Lunche z biznesmenami, dobijanie interesów w atmosferze dobrego jedzenia, to wszystko wymaga czasu i uwagi. Łazarz, głodny i z wrzodami był dla niego niewidzialny. Na szczęście były psy, które lizały wrzody biedaka, przedziwna czułość zwierząt, zwykła ślepota człowieka.

Łazarzy mamy w swoich domach, czasem za ścianą, owrzodzonych smutkami, chorobą i samotnością. Możemy im najwyżej włączyć telewizor i podać wodę do popicia tabletek.

Daje nam Pan Bóg Łazarzy codziennie, abyśmy szczęśliwie i wiecznie żyli. Tak właśnie rozstrzyga się nasze zbawienie.

LITURGIA SŁOWA

Ewangelia wg św. Łukasza

Żył pewien człowiek bogaty, który ubierał się w purpurę i bisior i dzień w dzień świetnie się bawił. U bramy jego pałacu leżał żebrak okryty wrzodami, imieniem Łazarz. Pragnął on nasycić się odpadkami ze stołu bogacza; nadto i psy przychodziły i lizały jego wrzody. Umarł żebrak, i aniołowie zanieśli go na łono Abrahama. Umarł także bogacz i został pogrzebany. Gdy w Otchłani, pogrążony w mękach, podniósł oczy, ujrzał z daleka Abrahama i Łazarza na jego łonie. I zawołał: Ojcze Abrahamie, ulituj się nade mną i poślij Łazarza; niech koniec swego palca umoczy w wodzie i ochłodzi mój język, bo strasznie cierpię w tym płomieniu. Lecz Abraham odrzekł: Wspomnij, synu, że za życia otrzymałeś swoje dobra, a Łazarz przeciwnie, niedolę; teraz on tu doznaje pociechy, a ty męki cierpisz. A prócz tego między nami a wami zionie ogromna przepaść, tak że nikt, choćby chciał, stąd do was przejść nie może ani stamtąd do nas się przedostać. Tamten rzekł: Proszę cię więc, ojcze, poślij go do domu mojego ojca. Mam bowiem pięciu braci: niech ich przestrzeże, żeby i oni nie przyszli na to miejsce męki. Lecz Abraham odparł: Mają Mojżesza i Proroków, niechże ich słuchają. Nie, ojcze Abrahamie – odrzekł tamten – lecz gdyby kto z umarłych poszedł do nich, to się nawrócą. Odpowiedział mu: Jeśli Mojżesza i Proroków nie słuchają, to choćby kto z umarłych powstał, nie uwierzą. (Łk 16,19-31)
Czytanie z Księgi Proroka Amosa

Biada beztroskim na Syjonie i dufnym na górze Samarii. Leżą na łożach z kości słoniowej i wylegują się na dywanach; jedzą oni jagnięta z trzody i cielęta ze środka obory. Fałszywie śpiewają przy dźwiękach harfy i jak Dawid obmyślają sobie instrumenty do grania. Piją czaszami wino i najlepszym olejkiem się namaszczają, a nic się nie martwią upadkiem domu Józefa. Dlatego teraz ich poprowadzę na czele wygnańców, i zniknie krzykliwe grono hulaków. (Am 6,1a.4-7)
Psalm

(Ps 146,6-10)
REFREN: Chwal, duszo moja, Pana, Stwórcę swego

On wiary dochowuje na wieki,
uciśnionym wymierza sprawiedliwość,
chlebem karmi głodnych,
wypuszcza na wolność uwięzionych.

Pan przywraca wzrok ociemniałym,
Pan dźwiga poniżonych,
Pan kocha sprawiedliwych,
Pan strzeże przybyszów.

Ochrania sierotę i wdowę,
lecz występnych kieruje na bezdroża.
Pan króluje na wieki,
Bóg twój, Syjonie, przez pokolenia.

Czytanie z Pierwszego Listu św. Pawła Apostoła do Tymoteusza

Ty natomiast, o człowiecze Boży, uciekaj od tego rodzaju rzeczy, a podążaj za sprawiedliwością, pobożnością, wiarą, miłością, wytrwałością, łagodnością! Walcz w dobrych zawodach o wiarę, zdobądź życie wieczne: do niego zostałeś powołany i [o nim] złożyłeś dobre wyznanie wobec wielu świadków. Nakazuję w obliczu Boga, który ożywia wszystko, i Chrystusa Jezusa – Tego, który złożył dobre wyznanie za Poncjusza Piłata – ażebyś zachował przykazanie nieskalane, bez zarzutu aż do objawienia się naszego Pana, Jezusa Chrystusa. Ukaże je, we właściwym czasie, błogosławiony i jedyny Władca, Król królujących i Pan panujących, jedyny, mający nieśmiertelność, który zamieszkuje światłość niedostępną, którego żaden z ludzi nie widział ani nie może zobaczyć: Jemu cześć i moc wiekuista! Amen. (1 Tm 6,11-16)

Alleluja

Jezus Chrystus, będąc bogaty, dla was stał się ubogim, aby was swoim ubóstwem ubogacić. (2 Kor 8,9)

Sobota 24 września 2016 Żeby być blisko Boga warto popatrzeć w lustro. Z uśmiechem. I przypomnieć sobie krótką prawdę zapisaną w Piśmie Świętym przez św. Pawła: „Czy nie wiecie, że Jezus Chrystus jest w was?” (2 Kor 13, 5).

Piątek 23 września 2016 Już od 20 lat Agata Budzyńska śpiewa w niebie. Odeszła nagle, zabił ją tlenek węgla z piecyka, którym dogrzewała się na żaglówce w czasie rejsu na Mazurach. Zanim odeszła Tam napisała Tutaj kilkanaście znakomitych piosenek.

Co roku przypominam tę bodaj najbardziej prawdziwą i aktualną dzisiaj. O przyjaźni, o niezbędnej i niczym niezastępowalnej więzi z ludźmi. Pamiętajcie, że żadne spotkania biznesowe, imprezy integracyjne, robocze narady, towarzyskie plotki, pobożne wspólnoty, nadzwyczajne posiedzenia czy ściśle tajne narady, nie zastąpią Przyjaźni.

Szanujcie i dbajcie o swoich Przyjaciół, większego daru od Pana Boga nie mamy.

Tu do posłuchania:

http://w224.wrzuta.pl/audio/5yT1xDpIWt9/agata_budzynska_-_opowiesc_o_przyjazni

Kiedy was nie ma – to jakby nagle
Zabrakło w moim życiu muzyki
Kiedy Was nie ma – to czas mnie straszy
Że przeminę, że będę chwilą
Kiedy was nie ma – to jakby niebo
Miało się rozstać na zawsze ze słońcem
Kiedy Was nie ma – dosyć mam wszystkiego
I pragnę stąd na zawsze odejść

Moi przyjaciele
Moi przyjaciele
Moi przyjaciele bądźcie zawsze ze mną
Moi przyjaciele
Moi przyjaciele

Z wami wiem, że wszystko mogę
Że wystarczy tylko chcieć
Jak mam wyśpiewać, jak mam dziękować
Jak wytłumaczyć, że bez was mnie nie ma
Przytulam do was moją miłość
I wdzięczność mą w modlitwę zamieniam
Milion aniołków narysuję
I wszystkie razem postrącam z nieba
Dom na górze wybuduję
I zagram klauna kiedy trzeba

Na bis jeszcze o Aniołku:

https://www.youtube.com/watch?v=ndnxufbe2_8

I jeszcze o poziomkach:

https://www.youtube.com/watch?v=17gI9c4J5Rc

Notka biograficzna za Wikipedią:

https://pl.wikipedia.org/wiki/Agata_Budzy%C5%84ska

Czwartek 22 września 2016 Wszystkie, nawet największe katedry świata, składają się z tysięcy, milionów cegieł i kamieni, podobnie jak pałace i zamki. Rzadko kto zwraca uwagę na te drobne elementy, spostrzegamy jedynie wielką i piękną bryłę. Nie byłoby jednak żadnej katedry bez tych wszystkich małych cegiełek.

I nie będzie naszego życia wiecznego bez codziennego dobra, małych cegiełek naszych dobrych słów, czułych gestów, drobnych uprzejmości, zwykłej pomocy, cierpliwego zrozumienia.

Codziennie jesteśmy na placu budowy naszej wieczności. Wszystkich wytrwałych budowniczych serdecznie pozdrawiam.

Środa 21 września 2016 W relacjach z Panem Bogiem często stawiamy na jakąś taktykę, negocjacje. Zrobię to czy tamto, o ile Ty zrobisz dla mnie to. Chodzi nam o to, żeby skorzystać ze Wszechmocy Boga przy możliwie najmniejszych stratach własnych (rozumianych jako rezygnacja ze swoich planów).

Tracimy przy tym najważniejszą szansę pełni życia, którą zdobywa się jedynie przy odwadze i zdolności do ryzyka. Jest takie „coś”, natychmiastowa gotowość spełnienia woli Bożej, która przejawia się w przebłysku. Święty Mateusz, patron dzisiejszy, bezdyskusyjnie poszedł za Jezusem. Usłyszał „Pójdź za Mną”. Co zrobił? „Wstał i poszedł za Nim”, bez kalkulacji, bez rachunku strat i zysków.

Wielokrotnie widziałem jak to „coś” działa. Kiedyś odprawiałem mszę świętą w 75 rocznicę ślubu pewnych państwa i usłyszałem jak wiekowy już mąż tłumaczył, że jak zobaczył Jadwigę, to od razu (od razu!) wiedział, że to ona i ze na zawsze. Ksiądz Józef Obrembski, z Mejszagoły koło Wilna, przez ponad 80 lat duszpasterzował wśród Polaków (zmarł w wieku 105 lat, w r. 2011), , boskie „coś” kazało mu najpierw iść do seminarium a potem bezwzględnie trwać mimo wielu prześladowań i szykan.

Piszę dziś o tajemnicy pełni życia, gotowości natychmiastowego pójścia za Bożym głosem. Czasem ten głos każe pójść do seminarium czy zakonu, czasem podpowiada, żeby czym prędzej wyjść stamtąd. Czasem nakazuje pojmować bez kalkulacji drugą osobę jako żonę czy męża.

Jest takie Boże „coś” w życiu każdego z nas. Odwagi!

Z dzisiejszej Ewangelii:

Gdy Jezus wychodził z Kafarnaum, ujrzał człowieka siedzącego w komorze celnej, imieniem Mateusz, i rzekł do niego: «Pójdź za Mną». On wstał i poszedł za Nim. (Mt 9,9)

Wtorek 20 września 2016 Nie chcemy wojny, martwi nas szereg konfliktów, zamachów i napięć. Najgorętsze modlitwy o uchronienie od wojny zanoszone są zwykle wtedy, kiedy zaczynają spadać bomby i świszczeć kule.

Dzisiaj w Asyżu Franciszek będzie modlił się o pokój wraz z braćmi prawosławnymi, anglikanami, muzułmanami, żydami i buddystami. Trzydzieści lat temu (27 października 1986 r.) pierwsze takie międzyreligijne spotkanie zwołał w Asyżu Jan Paweł II.

U nas – między Bugiem a Odrą – na razie mamy spokój, nie myślimy o wojnie, ale już kilkaset kilometrów na wschód, w Donbasie modlitwa o pokój zanoszona jest codziennie.

Być może zachęta do modlitwy o pokój wcale was nie przekona do choćby jednej zdrowaśki. Jeżeli jednak nie uprosimy pokoju, pozostanie nam inna modlitwa – o ustanie wojny.

W Asyżu powstała jedna z bardzo krótkich i pięknych modlitw o pokój, autorstwa św. Franciszka.

Modlitwa św. Franciszka z Asyżu

O Panie, uczyń z nas narzędzia Twojego pokoju, abyśmy siali miłość tam, gdzie panuje nienawiść; wybaczenie tam, gdzie panuje krzywda; jedność tam, gdzie panuje zwątpienie; nadzieję tam, gdzie panuje rozpacz; światło tam, gdzie panuje mrok; radość tam, gdzie panuje smutek.

Spraw, abyśmy mogli nie tyle szukać pociechy, co pociechę dawać; nie tyle szukać zrozumienia, co rozumieć; nie tyle szukać miłości, co kochać. Albowiem dając, otrzymujemy; wybaczając, zyskujemy przebaczenie, a umierając, rodzimy się do wiecznego życia. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Poniedziałek 19 września 2016 Wszyscy wiemy, że miłość jest największa. Niech nam nie zabraknie myśli, słów i czynów, które tę wiedzę zamienią dzisiaj w treść życia. Od rana do wieczora, przez cały dzień. A może i cały tydzień.

Nikomu nie bądźcie nic dłużni poza wzajemną miłością (Rz 13, 8).

Kazanie na 25 Niedzielę Zwykłą 18 września 2016 Co z pieniędzmi i bogactwem? Mają służyć dobru naszemu i dobru innych ludzi. Dzisiejsza Ewangelia nie jest pochwałą nieuczciwości. Zachęca do połączenia pieniędzy i bogactwa z dobrem.

Dzisiaj mylimy to co dobre, z tym co przyjemne i co w historii myśli zyskało miano hedonizmu. Hedonista brzmi jak epitet nie jako komplement – i słusznie.

Jeżeli z naszych pieniędzy i bogactw wyrasta szczęście i dobro, dobrze zarządzamy. A jeżeli tylko rośnie suma na naszym koncie, możemy mieć smutną wieczność.

Z Ewangelii wg św. Łukasza

Jezus powiedział do swoich uczniów: Pewien bogaty człowiek miał rządcę, którego oskarżono przed nim, że trwoni jego majątek. Przywołał go do siebie i rzekł mu: Cóż to słyszę o tobie? Zdaj sprawę z twego zarządu, bo już nie będziesz mógł być rządcą. Na to rządca rzekł sam do siebie: Co ja pocznę, skoro mój pan pozbawia mię zarządu? Kopać nie mogę, żebrać się wstydzę. Wiem, co uczynię, żeby mię ludzie przyjęli do swoich domów, gdy będę usunięty z zarządu. Przywołał więc do siebie każdego z dłużników swego pana i zapytał pierwszego: Ile jesteś winien mojemu panu? Ten odpowiedział: Sto beczek oliwy. On mu rzekł: Weź swoje zobowiązanie, siadaj prędko i napisz: pięćdziesiąt. Następnie pytał drugiego: A ty ile jesteś winien? Ten odrzekł: Sto korcy pszenicy. Mówi mu: Weź swoje zobowiązanie i napisz: osiemdziesiąt. Pan pochwalił nieuczciwego rządcę, że roztropnie postąpił. Bo synowie tego świata roztropniejsi są w stosunkach z ludźmi podobnymi sobie niż synowie światłości. Ja też wam powiadam: Pozyskujcie sobie przyjaciół niegodziwą mamoną, aby gdy /wszystko/ się skończy, przyjęto was do wiecznych przybytków. Kto w drobnej rzeczy jest wierny, ten i w wielkiej będzie wierny; a kto w drobnej rzeczy jest nieuczciwy, ten i w wielkiej nieuczciwy będzie. Jeśli więc w zarządzie niegodziwą mamoną nie okazaliście się wierni, prawdziwe dobro kto wam powierzy? Jeśli w zarządzie cudzym dobrem nie okazaliście się wierni, kto wam da wasze? żaden sługa nie może dwom panom służyć. Gdyż albo jednego będzie nienawidził, a drugiego miłował; albo z tamtym będzie trzymał, a tym wzgardzi. Nie możecie służyć Bogu i mamonie. (Łk 16,1-13)
Czytanie z Księgi Proroka Amosa

Słuchajcie tego wy, którzy gnębicie ubogiego i bezrolnego pozostawiacie bez pracy, którzy mówicie: Kiedyż minie nów księżyca, byśmy mogli sprzedawać zboże? Kiedyż szabat, byśmy mogli otworzyć spichlerz? A będziemy zmniejszać efę, powiększać sykl i wagę podstępnie fałszować. Będziemy kupować biednego za srebro, a ubogiego za parę sandałów i plewy pszeniczne będziemy sprzedawać. Przysiągł Pan na dumę Jakuba: Nie zapomnę nigdy wszystkich ich uczynków. (Am 8,4-7)
(Ps 113,1-2.4-8)
REFREN: Pana pochwalcie, On dźwiga biednego

Chwalcie słudzy Pańscy,
chwalcie imię Pana.
Niech imię Pana będzie błogosławione,
teraz i na wieki.

Pan jest wywyższony nad wszystkie ludy,
ponad niebiosa sięga Jego chwała.
Kto jest jak nasz Pan Bóg,
co ma siedzibę w górze,
i w dół spogląda na niebo i na ziemię.

Podnosi z prochu nędzarza
i dźwiga z gnoju ubogiego,
by go posadzić wśród książąt,
wśród książąt swojego ludu.

Czytanie z Pierwszego Listu św. Pawła Apostoła do Tymoteusza

Zalecam przede wszystkim, by prośby, modlitwy, wspólne błagania, dziękczynienia odprawiane były za wszystkich ludzi: za królów i za wszystkich sprawujących władze, abyśmy mogli prowadzić życie ciche i spokojne z całą pobożnością i godnością. Jest to bowiem rzecz dobra i miła w oczach Zbawiciela naszego, Boga, który pragnie, by wszyscy ludzie zostali zbawieni i doszli do poznania prawdy. Albowiem jeden jest Bóg, jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek, Chrystus Jezus, który wydał siebie samego na okup za wszystkich jako świadectwo we właściwym czasie. Ze względu na nie, ja zostałem ustanowiony głosicielem i apostołem – mówię prawdę, nie kłamię – nauczycielem pogan we wierze i prawdzie. Chcę więc, by mężczyźni modlili się na każdym miejscu, podnosząc ręce czyste, bez gniewu i sporu. (1 Tm 2,1-8)
Alleluja

Jezus Chrystus, będąc bogaty, dla was stał się ubogim, aby was swoim ubóstwem ubogacić. (2 Kor 8,9)

Sobota 17 września 2016 Czytam Ewangelię, patrzę na czyny i słowa Jezusa. On walczył o ludzi. Był z ludźmi, rozmawiał, dotykał ich, słuchał, uzdrawiał, pocieszał, wzmacniał. Walczył o każdego człowieka, którego spotkał.

Nic się nie zmieniło, On i dziś walczy o każdego z nas. Poszukajcie Go w sercu.

O ludzi trzeba walczyć. Popatrzcie na tych dookoła was. Potrzebują waszej obecności, słowa i rozmowy, dotyku i czułości, pociechy i umocnienia. Naśladowanie Pana Jezusa.

Piątek 16 września 2016 Piękny obrazek widzimy w dzisiejszej Ewangelii, Jezus realizujący swoją misję, a obok Niego i z Nim ludzie, dwunastu apostołów i kobiety, m.in. Maria Magdalena, Joanna, Zuzanna i wiele innych.

Do zbawienia Bóg potrzebował ludzi, kobiet i mężczyzn. Czasem ludzie dadzą nam w kość. Nie zmienia to faktu, że my do zbawienia także potrzebujemy ludzi. Nie tylko do zbawienia, ale i do szczęścia, do radości i do spokoju. Cieszcie się ludźmi, którzy są obok was i idą z wami przez życie. Najpiękniejszy Boży dar to ludzie, kobiety i mężczyźni, obok nas i z nami.

Jezus wędrował przez miasta i wsie, nauczając i głosząc Ewangelię o królestwie Bożym. A było z Nim Dwunastu oraz kilka kobiet, które zostały uwolnione od złych duchów i od chorób, Maria, zwana Magdaleną, którą opuściło siedem złych duchów; Joanna, żona Chuzy, rządcy Heroda; Zuzanna i wiele innych, które im usługiwały, udzielając ze swego mienia. (Łk 8, 1-3)