Z dzieciństwa wyniosłem kilka prawd, które dzisiaj wydają się być eksponatami muzealnymi.
Na przykład, że nie wolno naśmiewać się z innych, zwłaszcza ze starszych, chorych, smutnych czy inaczej nieszczęśliwych. I jeszcze, że nie wolno myśleć i mówić źle o innych. W dobie Internetu i szalonej popularności komentarzy, te prawdy stały się silnie muzealne.
Przypominam je z nadzieją, że wielu z was podziela ich sens. Ich praktykowanie świadczy o tym, że zachowujemy szacunek dla innych, chronimy ich godność. Świadczy także o tym, że my sami jesteśmy ludźmi a nie żmijami i papugami (przy całej sympatii dla tych stworzeń).
Ponieważ nie mam od ręką ani papugi ani żmii, musi wystarczyć młody drozd.
