Kazanie na niedzielę 7 kwietnia 2024
МИЛОСЕРДНИЙ ДОТИК ДО ВІЧНОСТІ
Проповідь на неділю 7 квітня 2024 року
Cały katolicki świat świętuje dziś Miłosierdzie, to najmłodsze święto ustanowione przez św. Jana Pawła II i bardzo popularne w większości krajów. W Polsce szczególnie bo tutaj za sprawą św. Faustyny Kowalskiej narodziło się.
Świętowanie miłosierdzia jest bardzo chwalebne, w istocie opiewa szaloną miłość Chrystusa oczyszczającą z wszelkiego zła, grzechu i śmierci.
Chcę jednak przypomnieć, że wiara w miłosierdzie Boga nie „załatwia wszystkiego”, jest jeden warunek dostąpienia przez nas miłosierdzia. Błogosławieni miłosierni albowiem oni miłosierdzia dostąpią. Tak, to nasze miłosierne myśli, słowa a przede wszystkim czyny zsyłają nam Boże miłosierdzie, a wraz z nim i życie wieczne.
Сьогодні весь католицький світ відзначає День Милосердя, наймолодше свято, встановлене святим Іваном Павлом ІІ і дуже популярне в більшості країн. У Польщі особливо, тому що воно народилося тут завдяки святій Фаустині Ковальській.
Свято Милосердя є дуже славним, адже воно прославляє безумну любов Христа, яка очищає від усякого зла, гріха і смерті.
Однак хочу нагадати, що віра в Боже милосердя не “все вирішує”, є одна умова, за якої ми можемо отримати милосердя. Блаженні милосердні, бо вони помилувані будуть. Так, саме наші милосердні думки, слова і, перш за все, вчинки посилають нам Боже милосердя, а разом з ним і вічне життя.
Wieczorem w dniu zmartwychwstania, tam gdzie przebywali uczniowie, choć drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: «Pokój wam!» A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie, ujrzawszy Pana.
A Jezus znowu rzekł do nich: «Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam». Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: «Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane».
Ale Tomasz, jeden z Dwunastu, zwany Didymos, nie był razem z nimi, kiedy przyszedł Jezus. Inni więc uczniowie mówili do niego: «Widzieliśmy Pana!»
Ale on rzekł do nich: «Jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i ręki mojej nie włożę w bok Jego, nie uwierzę».
A po ośmiu dniach, kiedy uczniowie Jego byli znowu wewnątrz domu i Tomasz z nimi, Jezus przyszedł, choć drzwi były zamknięte, stanął pośrodku i rzekł: «Pokój wam!» Następnie rzekł do Tomasza: «Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż w mój bok, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym».
Tomasz w odpowiedzi rzekł do Niego: «Pan mój i Bóg mój!»
Powiedział mu Jezus: «Uwierzyłeś dlatego, że Mnie ujrzałeś? Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli».
I wiele innych znaków, których nie zapisano w tej księdze, uczynił Jezus wobec uczniów. Te zaś zapisano, abyście wierzyli, że Jezus jest Mesjaszem, Synem Bożym, i abyście wierząc, mieli życie w imię Jego.
