Czwartek 3 sierpnia 2023
Nie wiem czy i jak telewizje pokazują Lizbonę, gdzie zaczęły się kolejne Światowe Dni Młodzieży z papieżem Franciszkiem. Te spotkania wymyślił Jan Paweł II i jest to jeden z jego najlepszych pomysłów. Setki tysięcy młodych ludzi w jednym miejscu, w przyjaźni, modlących się i śpiewających a nawet roztańczonych. Szukających i wyznających te same wartości, wolność, radość, solidarność, przyjaźń, prawda i przede wszystkim pokój. I ten dwudziestoczterogodzinny dialog, pomiędzy młodymi ze wszystkich kontynentów.
Dni Młodzieży nie są jednak religijną dyskoteką, naprawdę można doświadczyć w ich trakcie obecności Chrystusa, a także odkryć inny Kościół, energiczny, otwarty na wszystkie strony, bliski i braterski. Taki, jakiego wszyscy pewnie chcielibyśmy.
Wczoraj, w Lublinie, wieczorem, kiedy częstowaliśmy kolacją osoby bezdomne, poznałem młodą Amerykankę, na kilka tygodni zaangażowała się z koleżankami w wolontariat. Kiedy oznajmiła, że jest z Colorado, pochwaliłem się, że przed laty byłem tam, konkretnie w Denver, na spotkaniu z papieżem. A ona na to – „Naprawdę? Moja mama też tam była!” Uff, pomyślałem, to chyba jednak było dawno.
Na zdjęciu, archiwalnym, z jednego z Dni Młodzieży (to był albo Rzym albo Paryż), jest kilka postaci. Jedna z nich jest dziś poważnym proboszczem pod Lublinem, inna była szefową Stowarzyszenia Solidarności Globalnej, dwie z tychże postaci są małżeństwem a jedna nawet biskupem! Biskupem, który teraz modli się i dialoguje z młodymi w Lizbonie. A inna, jest autorem Itinerarium. Miłego odgadywania!
Pojawiła się idea, aby kolejne Światowe Dni Młodzieży odbyły się w Ukrainie. Niemożliwe? Widziałem w życiu już tyle rzeczy niemożliwych, które stały się możliwe.
