Sobota 27 maja 2023
Kiedy przeżegnam się przed posiłkiem, a potem zapomnę o chlebie, który kompletnie sczerstwiał, mam poczucie, że wiara rozeszła mi się z życiem. Jasne, najlepiej żegnać się i nie wyrzucać chleba. Kiedy jednak zdarza mi się – bardzo rzadko – wyrzucać stary, zapomniany chleb, mam wrażenie, że unieważniam tym samym znak krzyża. Proszę przecież codziennie „Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj”, a potem zapominam o otrzymanym darze i marnuję go.
Bogu dzięki, mam chyba jeszcze trochę czasu, aby – nie tylko w sprawie chleba – wiara i życie stały się tożsame.
