Kazanie na niedzielę 2 października 2022
Dodaj nam wiary! Przymnóż nam wiary! Tak trzeba modlić się codziennie. Dodaj nam wiary w Ciebie, dodaj nam wiary w siebie samych, wiary w ludzi, wiary w przyszłość.
Trudno nam dziś wierzyć w ludzi, kiedy widzimy i słyszymy o zbrodniach i gwałtach dokonywanych przez Rosjan w Ukrainie. A przecież to ludzie mordują, torturują i gwałcą. I jak tu wierzyć w ludzi? Dodaj nam wiary w ludzi!
Dodaj nam wiary w siebie samych. Dodaj, bo sami wątpimy, rezygnujemy i myślimy, że już się nam nie uda.
Dodaj wiary w przyszłość, szczęśliwą, spokojną i radosną, choć teraz wydaje się zła, niepewna i mroczna.
To wszystko są ważne prośby, o to dodawanie wiary. Tylko, siostry i bracia, to nie jest tak, że Pan Bóg otworzy teraz jakiś Prysznic Wiary i doda jej z nieba do naszych serc i umysłów. Nie, to my jesteśmy od dodawania wiary. Mnożymy ją przez dobre rozmowy, głębokie rozumienie, czułe gesty i przez cierpliwe słuchanie. Szczególnie teraz mamy misję mnożenia wiary w ludzi i szczęśliwą przyszłość wobec Ukraińców. A przez to i wiary w Boga.
Dodaj nam wiary, ta modlitwa jest do wykonania dzisiaj. Mnóżmy wiarę w każdym spotkaniu, porzućmy biadolenia i kolekcjonowanie smutków i żalów. Tryśnijmy serdecznością, rozmachem miłości i kaskadami dobrego humoru przy niedzielnych obiadach i deserach!
No to mnożymy wiarę z jej najlepszymi dodawaczami, dziećmi, na zdjęciu z Ukrainy.
Ewangelia:
Apostołowie prosili Pana: «Dodaj nam wiary». Pan rzekł: «Gdybyście mieli wiarę jak ziarnko gorczycy, powiedzielibyście tej morwie: „Wyrwij się z korzeniem i przesadź się w morze”, a byłaby wam posłuszna.
Kto z was, mając sługę, który orze lub pasie, powie mu, gdy on wróci z pola: „Pójdź zaraz i siądź do stołu”? Czy nie powie mu raczej: „Przygotuj mi wieczerzę, przepasz się i usługuj mi, aż zjem i napiję się, a potem ty będziesz jadł i pił”? Czy okazuje wdzięczność słudze za to, że wykonał to, co mu polecono?
Tak i wy, gdy uczynicie wszystko, co wam polecono, mówcie: „Słudzy nieużyteczni jesteśmy; wykonaliśmy to, co powinniśmy wykonać”».
(Łk 17,5 – 10)