Kazanie na niedzielę 4 września 2022
Wybrałem Chrystusa, a grzeszę i upadam. Często słyszę takie rozczarowanie od kogoś, kto próbuje iść za Chrystusem, wierzy w Niego i stara się żyć według Ewangelii.
Z własnego, grzesznego doświadczenia wiem, że wiara nie gwarantuje życia idealnego. Nie po to wierzymy, modlimy się, przyjmujemy komunię świętą, aby być doskonałymi. Dlatego doradzam, abyście nie patrzyli cały czas na swoje grzechy, nie liczyli upadków i błędów. Tym się zajmują nasi przeciwnicy z szatanem na czele.
Projekt, który proponuje Chrystus to zaproszenie do budowania życia na miłości do Niego, do innych ludzi i do siebie samego. Ten projekt możemy praktycznie codziennie podejmować od nowa. Nie patrzcie na swoje grzechy, zobaczcie, co możecie zbudować z miłości.
Fantastyczne jest to, że ten projekt można zacząć od nowa dzisiaj, nawet po bardzo nieudanej przeszłości. Ta prawda jest bardzo potrzebna Ukrainie. I każdemu z nas.
Nie patrzmy w grzechy, w złą przeszłość. Czas znowu ruszyć drogą miłości.
Ewangelia
Wielkie tłumy szły z Jezusem. On odwrócił się i rzekł do nich: «Jeśli ktoś przychodzi do Mnie, a nie ma w nienawiści swego ojca i matki, żony i dzieci, braci i sióstr, nadto i siebie samego, nie może być moim uczniem. Kto nie dźwiga swego krzyża, a idzie za Mną, ten nie może być moim uczniem.
Bo któż z was, chcąc zbudować wieżę, nie usiądzie wpierw i nie oblicza wydatków, czy ma na wykończenie? Inaczej, gdyby położył fundament, a nie zdołałby wykończyć, wszyscy, patrząc na to, zaczęliby drwić z niego: „Ten człowiek zaczął budować, a nie zdołał wykończyć”.
Albo jaki król, mając wyruszyć, aby stoczyć bitwę z drugim królem, nie usiądzie wpierw i nie rozważy, czy w dziesięć tysięcy ludzi może stawić czoło temu, który z dwudziestu tysiącami nadciąga przeciw niemu? Jeśli nie, wyprawia poselstwo, gdy tamten jest jeszcze daleko, i prosi o warunki pokoju.
Tak więc nikt z was, jeśli nie wyrzeka się wszystkiego, co posiada, nie może być moim uczniem».
(Łk 14,25 – 33)
