Kazanie na Zesłanie Ducha Świętego 5 czerwca 2022
Jestem zaprzyjaźniony z Duchem Świętym od młodości. I to, gdzie teraz jestem, to, o co się troszczę, czym żyję, z kim jestem, to skutek tej przyjaźni.
Staram się słuchać Ducha Świętego i ulegać Jego natchnieniom, nie wygląda to aż tak ekstrawagancko jak w Dziejach Apostolskich, gdzie czytamy, że Duch zakazał gdzieś iść św. Pawłowi albo nakazał płynąć w określone miejsce. Wiem jednak, że to Duch prowadził mnie i nadal prowadzi do ludzi, w których odkrywam obecność Chrystusa. Najmocniej tego doświadczam w spotkaniach z osobami jakoś odrzuconymi, skrzywdzonymi, pozbawionymi domu – jak Stanisław, już świętej pamięci, na zdjęciu.
I wiem, że teraz to On prowadzi mnie do sióstr i braci z Ukrainy, jak choćby do Rosy i Daniły, na drugim zdjęciu. Jestem pewien, że tak właśnie działa Duch Święty, prowadzi do bliskości z ludźmi, do wspólnoty pomimo wielu różnic, do prawdziwego Kościoła.
