Środa 11 maja 2022
Mamy dopiero trzeci miesiąc wojny, tak dopiero trzeci. Może w lutym 2025 r. przeczytacie tutaj: „Kończy się trzeci rok wojny Rosji z Ukrainą…” Niemożliwe? Naprawdę niemożliwe?
W polskich mediach dominuje atmosfera zagrzewania Ukrainy, podkreślania sukcesów jej wojsk, rzadko dostajemy informacje o ogromnych stratach po stronie naszych sąsiadów. Wolnych miejsc w tamtejszych szpitalach nie ma od dawna, nie mieszczą się nawet wszyscy ranni.
Co jakiś czas wyławiam różne oznaki zniecierpliwienia wśród Polaków, częstsze są fake newsy, w których przedstawia się jakieś zagrożenia ze strony rosnącej liczebnie diaspory ukraińskiej. Jedne z nich próbują przekonać, że Ukraińcy doprowadzą do krachu polskiej służby zdrowia, te najgłupsze alarmują iż stoimy w sklepach w dłuższych kolejkach.
Bardzo chciałbym Was wszystkich prosić o unikanie pułapki szemrania, to diabelska pokusa buntu serca. Serce może buntować się przeciwko Bogu ale i przeciw ludziom, przeciw Ukraińcom także. Biblijny przykład szemrania jest świetnie opisany w żmudnej wędrówce Izraelitów przez pustynię po wyjściu z Egiptu.
Chcielibyśmy bliskiego końca tej wojny. Jeszcze bardziej chcieliby tego Ukraińcy, zwłaszcza żołnierze, może najbardziej ci z dobijanego na oczach całego świata Mariupola.
Myślę, że mamy misję wytrwania przy Ukrainie i Ukraińcach do końca, którego nawet przybliżonej daty nie znamy. Co więcej w tej misji szukajmy słów nadziei i umocnienia dla samotnych kobiet z dziećmi z Ukrainy, podejmujmy częste rozmowy, szukajmy prostych gestów przyjaźni i bliskości. Przed nami długa droga, przyjaźń i solidarność przechodzą przez próby trwania i odnawiania się. Każda nasza energia dobra, życzliwości i serdeczności to ważny wkład w dzieło niepodległej i zaprzyjaźnionej z nami Ukrainy.
A na zdjęciu ukraińskie maluchy w świetlicy prowadzonej przez nasz lubelski wolontariat.
