ŁOSIE W TROSCE O NAJSŁABSZYCH

Poniedziałek 25 stycznia 2021

Trochę o łosiach dzisiaj, o mądrych łosiach, które od wielu lat podglądam. Otóż łosie zwykle żyją pojedynczo i samotnie, żerując na mało dostępnych bagnach i grzęzawiskach. W okresie zimowym, kiedy dokucza im mróz i z trudem znajdują pożywienie (zamarznięte są trawy, na drzewach nie ma liści) zdobywają się na niezwykłą solidarność i troskę. Gromadzą się w stada, czasem liczące nawet do dwudziestu sztuk i układają się niemal koliście do snu. W samym środku moszczą się klępy (łosiowe żony), będące w tym czasie w połowie ciąży, ogrzewane ciałami innych osobników ze stada. Stado otula i ociepla ciężarne zwierzęta, instynktownie zapewniając im przetrwanie najgorszego czasu.

Tyle o łosiach. Czasy mamy dzisiaj trudne, a najtrudniejsze dla najsłabszych. Sam staram się zauważać tych najsłabszych wokół mnie, modlę się za nich, rozmawiam, jak umiem wspomagam. Może to się wam wydać zabawne, ale w miarę regularnie dowożę drewno pewnemu samotnikowi, starszemu panu, żyjącemu kompletnie poza całym naszym systemem. Ten pan pali owo drewno w kozie (urządzenie grzewcze starszego typu), nie zamarza w swojej ruinie. Wspomagają mnie w tym inni wolontariusze, więc trochę naśladujemy łosiową troskę o najsłabszych.

Bardzo wam polecam naukę z łosiowych zwyczajów. Troskę o najsłabszych, bezradnych, zapomnianych. To nasza wiara, Ewangelia na 2021 rok.

Itinerarium

Dodaj komentarz

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.