Porozmawiajmy z ludźmi. O tym, co ich boli i cieszy. O spadających liściach wskutek przymrozków, już początek jesieni. O rosnących cenach warzyw. O dzieciach lgnących do smartfonów bardziej niż do babć i dziadków. O babciach i dziadkach, ich samotności codziennej – bo tak mało mamy czasu.
Nie trzeba zaraz mówić o Bogu albo o nudnych kazaniach wczoraj słyszanych.
Pan Bóg jest bliższy naszym sprawom niż to sobie wyobrażamy. W Nim żyjemy, poruszmy się i jesteśmy, jak napisał o tym św. Paweł (Dz 17,28).
