Każdy z nas potrzebuje przemienienia, zwleczenia z siebie grzechów i zła. Niezadowolenie z siebie można oczywiście pokryć nowoczesnymi pomysłami na poprawę samopoczucia, stosując techniki autoperswazji („Jest mi dobrze, jest mi dobrze, jest mi dobrze ..”) albo łykając którąś z „tabletek szczęścia”.
Nie zamierzam nikogo przekonywać, podzielę się tylko starym i znanym, choć dziś nie lubianym, sposobem na odmianę życia. Po prostu trzeba zacząć się modlić. Ewangelia z dzisiejszego święta przypomina o tym: „Gdy się modlił …”. Tak przemienił się Jezus, taka jest też droga naszej skutecznej przemiany
Ewangelia na dzisiaj:
Jezus wziął z sobą Piotra, Jana i Jakuba i wyszedł na górę, aby się modlić. Gdy się modlił, wygląd Jego twarzy się odmienił, a Jego odzienie stało się lśniąco białe. A oto dwóch mężów rozmawiało z Nim. Byli to Mojżesz i Eliasz. Ukazali się oni w chwale i mówili o Jego odejściu, którego miał dopełnić w Jeruzalem. Tymczasem Piotr i towarzysze snem byli zmorzeni. Gdy się ocknęli, ujrzeli Jego chwałę i obydwu mężów, stojących przy Nim.
Gdy oni się z Nim rozstawali, Piotr rzekł do Jezusa: «Mistrzu, dobrze, że tu jesteśmy. Postawimy trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza». Nie wiedział bowiem, co mówi. Gdy jeszcze to mówił, pojawił się obłok i osłonił ich; zlękli się, gdy weszli w obłok.
A z obłoku odezwał się głos: «To jest Syn mój, Wybrany, Jego słuchajcie!» W chwili gdy odezwał się ten głos, okazało się, że Jezus jest sam.
A oni zachowali milczenie i w owym czasie nikomu nic nie opowiedzieli o tym, co zobaczyli.
(Łk 9,29 – 36)
