OD LUBLINA DO WOŁOMINA POLAK SOLIDARNY

Środa 26 sierpnia 2015

Przed bramą wiodącą do Ducha (czyli Centrum Duszpasterstwa Młodzieży przy kościele Świętego Ducha w Lublinie) co jakiś czas ktoś parkował samochód, uniemożliwiając wyjazd z dziedzińca. Nikt nie zwracał uwagi na znak zakazu parkowania.

Rzecz działa się jakieś 15 lat temu, w wakacje mieliśmy jechać z młodzieżą z funduszu stypendialnego na obóz. Na dziedzińcu stał bus z kilkoma uczestnikami i sprzętem do kuchni. Otwieramy bramę, a tu lipa, wyjazd tarasuje duża terenowa bryka na numerach warszawskich. Czekamy 10 minut, kwadrans, pół godziny i nic. Ktoś wpada na pomysł, żeby zawiadomić straż miejską, może coś poradzą. Przyjrzałem się jednak bliżej rejestracji, WWL. WWL? Aha, myślę Wołomin, to może lepiej odpuścić. Po godzinie wolnym krokiem idzie gość, Wołomin jak nic, duży, barczysty, łysy, w skórzanej kurtce, mimo, że sierpień. Gość podchodzi do bryki, a ja do niego z żalem w głosie:

– Widzi pan, zatarasował pan bramę, a ja tu z ubogą młodzieżą na obóz mam jechać, godzinę się spóźnimy przez pana, a to dla nich ważny obóz, raz do roku tylko mogą pojechać …

Gość ani mrugnął okiem, sięgnął do prawej kieszeni kurtki (pamiętam), wyjął tak zwany plik banknotów, tak zwany bo pieniądze były w nieładzie, pomieszane pięćdziesiątki, setki i dwusetki. Pogmerał i daje mi:

– Trzy Zygmunty starczy?

Oniemiałem, sześć stówek! Sześć stówek, w trzech banknotach dwustuzłotowych z wizerunkiem Zygmunta Starego, to wówczas były trzy miesięczne stypendia. Szybko się zebrałem i grzecznie odrzekłem:

– Będzie dobrze, szczęść Boże.

Trzy rzeczy na koniec. Po pierwsze, pamiętam, że historia zdarzyła się w święto Matki Bożej, może nawet 26 sierpnia. Po drugie, nie wiem czy jakikolwiek parkingowy skasował kiedykolwiek sześć stówek za godzinę postoju auta. I po trzecie, niech mi ktoś powie, że Polacy nie są solidarni, są, są , od Lublina do Wołomina!