JEDEN PROCENT SZCZĘŚLIWYCH

Czwartek 11 września 2014

Wyobraź sobie, że biegniesz rano do pracy, aby być dziesięć minut przed godziną rozpoczęcia. Nie możesz doczekać się pierwszych spotkań z koleżankami i kolegami i kiedy znowu zaczniecie pracować. Przez myśl ci nie przejdzie, żeby się spóźnić i stracić choćby minutę pracy. Osiem godzin twojej pracy to szczęśliwy czas wyzwań, pasjonujących zadań, które uwielbiasz i nie mógłbyś bez nich żyć. Godzinę zwiastującą koniec pracy przyjmujesz jak przykry i nieunikniony wyrok i pocieszasz się, że jutro rano wszystko wróci do szczęśliwej normy.

Instytut Gallupa podał, że tak swoją pracę przeżywa tylko jeden (1) na stu (100) ludzi. Oni czerpią z pracy przyjemność i niezwykłą satysfakcję. Co z resztą? Dla 25% praca jest przykrym obowiązkiem, jakoś ją znoszą. Ponad 60 % to tzw. „lunatycy”, wkładający więcej energii w unikanie wysiłku niźli w jakąkolwiek pracę. Pozostała część to „hamulcowi”, którzy robią wszystko aby dyskredytować miejsce pracy, współpracowników i samą pracę. Plotkują, narzekają, psioczą, zrzędzą, obgadują wszystkich dookoła i wypijają hektolitry kawy (zwykle nie swojej).

Tylko jeden procent ludzi jest szczęśliwych dzięki pracy, może tu kryje się źródło stresów i depresji, które coraz bardziej dopadają nasze pokolenie.

Nie wiem jak jest z wami, życzę jak najlepiej. Absolutnie nie zamierzam się chwalić, ale wstaję rano bardzo chętnie i cieszę się z każdego dnia, w którym mogę wielbić Boga moją pracą.