I NASZE SŁOWA CIAŁEM SIĘ STAJĄ

Kazanie na drugą Niedzielę po Narodzeniu Pańskim  5 stycznia 2013

 Słowo ciałem się stało. Mam to szczęście, że żyłem i żyję w takich czasach, kiedy na własne uszy i oczy, słyszałem i widziałem, jak słowa stawały się ciałem.

Widziałem i słyszałem człowieka, który drugiego czerwca, trzydzieści pięć lat temu w Warszawie wołał: „Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze ziemi, tej ziemi!” I ta ziemia, moja polska ziemia, odnowiła się, słowo ciałem się stało.

Słyszałem innego człowieka, który dwadzieścia pięć lat temu, 24 sierpnia 1989 roku, mówił:  „Historia naszego kraju nabrała przyspieszenia. Stało się to za sprawą społeczeństwa, które nie godzi się dalej żyć tak jak dotychczas. Trzeba przywrócić w Polsce mechanizmy normalnego życia politycznego.” I żyję w innym już społeczeństwie, w którym funkcjonuje (prawie) normalne życie polityczne, słowo ciałem się stało.

Słyszałem (i czytałem) człowieka, który głośno wołał: I have a dream that one day this nation will rise up and live out the true meaning of its creed: “We hold these truths to be self-evident, that all men are created equal.”   – „Miałem sen, iż pewnego dnia ten naród powstanie, aby żyć wedle prawdziwego znaczenia swego credo: „uważamy za prawdę oczywistą, że wszyscy ludzie zostali stworzeni równymi”. I rzeczywiście biali i czarni, coraz bardziej stają się równi i braćmi, słowo ciałem się stało.

Mam także w swoim życiorysie słowa, które go odmieniły, jak choćby te z dnia moich święceń. I mam takie słowa, które sam wypowiadam i które zmieniły i zmieniają różne rzeczy w życiorysach ludzi, jak choćby te: „I ja odpuszczam Tobie grzechy. Idź w pokoju”. Słowa stają się ciałem.

Słowa stają się ciałem czasami także Niestety. „Odchodzę”, „Skazuję na dożywocie” czy najgorsze „Zgiń!”. Tak wiem, że niestety takie słowa również stają się ciałem.

Słowa stają się ciałem Na Szczęście także. „I nie opuszczę cię aż do śmierci”, „Przebaczam ci!”, „Wrócę!”. Widziałem, słyszałem, wiem, takie słowa Na Szczęście stają się również ciałem.

Kiedy czytam dziś, że Słowo Ciałem się stało, nie tylko w to wierzę ale i wiem, że tak jest.

I przypominam, uważajcie bo wasze słowa stają się ciałem, te złe i głupie, puste i kłamliwe. I cieszcie się, że wasze słowa stają się ciałem, te mądre i dobre, czułe i prawdziwe.

 

PS. W kazaniu dźwiękowym ogłaszam rok 2014 Rokiem Dobrego Słowa

www.itinerarium.pl

 

Liturgia Słowa:

 

Mądrość wychwala sama siebie, chlubi się pośród swego ludu. Otwiera swe usta Historia naszego kraju nabrała przyspieszenia. Stało się to za sprawą społeczeństwa, które nie godzi się dalej żyć tak jak dotychczas. Trzeba przywrócić w Polsce mechanizmy normalnego życia politycznego. na zgromadzeniu Najwyższego i ukazuje się dumnie przed Jego potęgą. Wtedy przykazał mi Stwórca wszystkiego, Ten, co mnie stworzył, wyznaczył mi mieszkanie i rzekł: W Jakubie rozbij namiot i w Izraelu obejmij dziedzictwo! Przed wiekami, na samym początku mię stworzył i już nigdy istnieć nie przestanę. W świętym Przybytku, w Jego obecności, zaczęłam pełnić świętą służbę i przez to na Syjonie mocno stanęłam. Podobnie w mieście umiłowanym dał mi odpoczynek, w Jeruzalem jest moja władza. Zapuściłam korzenie w sławnym narodzie, w posiadłości Pana, w Jego dziedzictwie.

(Ps 147,12-15.19-20)
REFREN: Słowo Wcielone wśród nas zamieszkało

Chwal, Jerozolimo, Pana,
wysławiaj twego Boga, Syjonie.
Umacnia bowiem zawory bram twoich
i błogosławi synom twoim w tobie.

Zapewnia pokój twoim granicom
i wyborną pszenicą hojnie ciebie darzy.
Śle swe polecenia na krańce ziemi
i szybko mknie Jego słowo.

Oznajmił swoje słowo Jakubowi,
Izraelowi ustawy swe i wyroki.
Nie uczynił tego dla innych narodów.
Nie oznajmił im swoich wyroków.

(Ef 1,3-6.15-18)
Niech będzie błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa; który napełnił nas wszelkim błogosławieństwem duchowym na wyżynach niebieskich – w Chrystusie. W Nim bowiem wybrał nas przez założeniem świata, abyśmy byli święci i nieskalani przed Jego obliczem. Z miłości przeznaczył nas dla siebie jako przybranych synów przez Jezusa Chrystusa, według postanowienia swej woli, ku chwale majestatu swej łaski, którą obdarzył nas w Umiłowanym. Przeto i ja, usłyszawszy o waszej wierze w Pana Jezusa i o miłości względem wszystkich świętych, nie zaprzestaję dziękczynienia, wspominając was w moich modlitwach. [Proszę w nich], aby Bóg Pana naszego Jezusa Chrystusa, Ojciec chwały, dał wam ducha mądrości i objawienia w głębszym poznaniu Jego samego. [Niech da] wam światłe oczy serca tak, byście wiedzieli, czym jest nadzieja waszego powołania, czym bogactwo chwały Jego dziedzictwa wśród świętych.

(1 Tm 3,16)
Chrystus został ogłoszony narodom, znalazł wiarę w świecie, Jemu chwała na wieki.

(J 1,1-18)
Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. Ono było na początku u Boga. Wszystko przez Nie się stało, a bez Niego nic się nie stało, co się stało. W Nim było życie, a życie było światłością ludzi, a światłość w ciemności świeci i ciemność jej nie ogarnęła. Pojawił się człowiek posłany przez Boga – Jan mu było na imię. Przyszedł on na świadectwo, aby zaświadczyć o światłości, by wszyscy uwierzyli przez niego. Nie był on światłością, lecz /posłanym/, aby zaświadczyć o światłości. Była światłość prawdziwa, która oświeca każdego człowieka, gdy na świat przychodzi. Na świecie było /Słowo/, a świat stał się przez Nie, lecz świat Go nie poznał. Przyszło do swojej własności, a swoi Go nie przyjęli. Wszystkim tym jednak, którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w imię Jego – którzy ani z krwi, ani z żądzy ciała, ani z woli męża, ale z Boga się narodzili. A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas. I oglądaliśmy Jego chwałę, chwałę, jaką Jednorodzony otrzymuje od Ojca, pełen łaski i prawdy. Jan daje o Nim świadectwo i głośno woła w słowach: Ten był, o którym powiedziałem: Ten, który po mnie idzie, przewyższył mnie godnością, gdyż był wcześniej ode mnie. Z Jego pełności wszyscyśmy otrzymali – łaskę po łasce. Podczas gdy Prawo zostało nadane przez Mojżesza, łaska i prawda przyszły przez Jezusa Chrystusa. Boga nikt nigdy nie widział, Ten Jednorodzony Bóg, który jest w łonie Ojca, /o Nim/ pouczył.