KTO ODSTAWIA LANDRYNKI NA POST WIELKI

Środa Popielcowa 13 lutego 2013

I mamy Wielki Post, z dzieciństwa przypomina mi się, że trzeba było odstawić landrynki a w piątki poprzestać na jednym talerzu zupy. Pobożniejsi z nas wykluczą na te 40 dni alkohol ze spisu, popieram. Choć nawołuję do umiaru, dochody naszego państwa na rok 2013 wyniosą 299 miliardów złotych, w tym ponad 30 mld ze sprzedaży alkoholu. Zatem w trosce o los narodu, całkowita abstynencja może nie jest wskazana.

Dobrze jest się czegoś wyrzec, ale nie ma takich rzeczy – z tych używanych przez nas – których wyrzeczenie się mogłoby się Panu Bogu spodobać i z czego On miałby jakikolwiek pożytek. Niewątpliwie jednak z pewnych wyrzeczeń pożytek będą mieli ludzie wokół nas i my sami. Na przykład wyrzec się o 50 % czasu spędzanego na portalach społecznościowych i on-line i ofiarować go na spotkania w cztery czy sześć czy osiem oczu. Na przykład wyrzec się o 50 % czasu przegadywanego przez telefony i komunikatory i ofiarować go na spacery, w ten przepiękny przedwiosenny czas. Na przykład wyrzec się pretensji do życia, że za ciężkie i za krótkie, a dać się porwać cudom poranków i miękkim uściskom wieczorów. Na przykład marudzić tylko w godzinach od dwudziestej trzeciej wieczorem do szóstej rano. Na przykład wypowiadać każde słowo z jednosekundowym namysłem.

Wreszcie odnaleźć i odkurzyć swoją komórkę – patrz niżej i nie ruszaj do wycierania Noki czy Samsunga – wchodzić do niej codziennie i w ukryciu słuchać Bożej tęsknoty. W ogóle, jak czytam  dzisiaj, program Jezusa jest w kierunku do wewnątrz. I faktycznie, najlepsze rzeczy robimy w ukryciu („wejdź do swojej komórki”), po cichu („nie trąb przed sobą”), bezwiednie („niech nie wie lewa twoja ręka, co czyni prawa”). Ach, jakże byśmy Pana Boga zachwycili! Spróbujemy?

LITURGIA SŁOWA

(Mt 6,1-6.16-18)
Jezus powiedział do swoich uczniów: Strzeżcie się, żebyście uczynków pobożnych nie wykonywali przed ludźmi po to, aby was widzieli; inaczej nie będziecie mieli nagrody u Ojca waszego, który jest w niebie. Kiedy więc dajesz jałmużnę, nie trąb przed sobą, jak obłudnicy czynią w synagogach i na ulicach, aby ich ludzie chwalili. Zaprawdę, powiadam wam: ci otrzymali już swoją nagrodę. Kiedy zaś ty dajesz jałmużnę, niech nie wie lewa twoja ręka, co czyni prawa, aby twoja jałmużna pozostała w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie. Gdy się modlicie, nie bądźcie jak obłudnicy. Oni lubią w synagogach i na rogach ulic wystawać i modlić się, żeby się ludziom pokazać. Zaprawdę, powiadam wam: otrzymali już swoją nagrodę. Ty zaś, gdy chcesz się modlić, wejdź do swej komórki, zamknij drzwi i módl się do Ojca twego, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie. Kiedy pościcie, nie bądźcie posępni jak obłudnicy. Przybierają oni wygląd ponury, aby pokazać ludziom, że poszczą. Zaprawdę, powiadam wam: już odebrali swoją nagrodę. Ty zaś, gdy pościsz, namaść sobie głowę i umyj twarz, aby nie ludziom pokazać, że pościsz, ale Ojcu twemu, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie.