Wtorek 24 lipca 2012
Doczekałem się upadku komunizmu i wolnej Polski. Tak jak i większość mojego pokolenia. Nie ma już Muru Berlińskiego, wiz do Europy i służby bezpieczeństwa przeglądającej listy i podsłuchującej telefony.
Poprzedniej nocy dotarła do mnie wiadomość o śmierci Oswaldo Paya, jednego z przywódców opozycji na Kubie. Na końcu podaję linki do stron, gdzie można poczytać więcej. Informacja ta zasmuciła wiele osób, które znały lub słyszały o Oswaldo. Zginął w wypadku samochodowym, taka przynajmniej jest wersja oficjalna.
Oswaldo nie doczekał wolnej Kuby. Jeden ze śledczych przesłuchujących go w przeszłości wypowiedział złowrogie „proroctwo” – „Prędzej sam zdechniesz niż upadnie ustrój na Kubie”. Za publiczne przyznanie się do wiary katolickiej jako szesnastolatek przesiedział pięć lat w słynnym kubańskim więzieniu na Wyspie Młodości. Potem przez ponad 40 lat walczył o wolność dla siebie i swoich rodaków. Wiedział, że każdy jego krok śledzą agenci bezpieki a jego mieszkanie jest pod stałym nadzorem reżimowych kamer.
Wiem, że są wakacje, urlopy, zaraz Olimpiada. I mało kogo obchodzi tragedia kubańskiego dysydenta. Ale czy możemy czuć się naprawdę wolni jeśli gdziekolwiek na świecie jest przynajmniej jeden człowiek zniewolony?
Linki:
http://www.oswaldopaya.org/es/
http://www.solidarnizkuba.pl/spoleczenstwo,oswaldo
http://www.bbc.co.uk/news/world-latin-america-18949685
