Wtorek 15 maja 2012
Przetacznik ożankowy jest niebieskim i małym kwiatkiem. Jasnota plamista jest większa, ale kwiaty ma lekko fioletowe albo prawie różowe (o ile ja w ogóle o kolorach coś mogę powiedzieć). Czermień błotna jest na pewno biała w kwieciu, otulonym w zielonym tiulu. I przetacznik i jasnota i czermień są przepiękne.
Na polach i działkach widuję ludzi, którzy sieją, sadzą i plewią. Pani prowadzi duży autobus pełen ludzi, wprawnie wchodzi w zakręty i nie szarpie ruszając z przystanku. A inna pani takie dobiera zioła do pieczeni wołowej, że niebo w gębie to nie metafora. Siewca, kierowca i pani kucharka są piękni. To naprawdę piękni ludzie, choć gdybyście mnie pytali dlaczego, nie za bardzo umiem odpowiedzieć, ale pewny jestem, że tak jest.
Z dnia na dzień coraz bardziej podziwiam Ziemię, że potrafi codziennie okręcić się wokół siebie i jeszcze w rok obiec dookoła Słońce, nie gubiąc przy tym swojego Księżyca wirującego wokół niej. Co dopiero powiedzieć o naszej skromnej Galaktyce, która przecież nie stoi w miejscu, ale także jest w ruchu względem prawdopodobnego centrum! Cieszę się z piękna mojej planety, ze Słońca, Księżyca i całej Galaktyki, której jestem maleńkim fragmentem. Cieszę się, piękne to wszystko.
W dawnej myśli chrześcijańskiej mawiano, że Bóg jest Najwyższym Pięknem i że rozsiał swoje piękno w każdym, najmniejszym ziarenku Swojego stworzenia. Ale gdyby nawet tego kiedyś nie powiedziano i nie zapisano, to przecież widzę, że tak jest.
