Piątek 9 marca 2012
Mamy tak dużo rzeczy nowych. Co rusz nowe buty, koszule, trzeba zaraz nowych płaszczy na wiosnę szukać. Kuszą nas nowe samochody, domy i nowe podróże.
Ale nic z tych i innych nowych rzeczy, nie daje nam nowego życia. Pozorujemy nowe życie przy pomocy nowych gadżetów. Na darmo.
Ktoś mądry, uklęknął wcześnie rano, jeszcze przed wschodem Słońca, popatrzył na wszystkie swoje nowe rzeczy. Potem zwrócił oczy ku słońcu i chmurom, do nieba. I najzwyczajniej, tak zwykle, że zwyczajniej już się nie da, powiedział Bogu:
– Daj mi Panie dar Nowego Życia.
Po piętnastu minutach wstał i zaczął wesoło pogwizdywać. Wypił lekką kawę. Wciągnął na siebie stare dżinsy. Nic już nie było takie samo, choć poszedł dobrze znanymi ulicami i w miejsca, które znał od lat. Nowe Życie w zupełnie starych rzeczach i dobrze znanych miejscach.
