WINO I MIŁOŚĆ

Kazanie na Świętego Jana Apostoła
Wtorek 27 grudnia 2011

Wszystko, czego potrzebujesz, to miłość. Nie możesz kupić mojej miłości. Ona kocha ciebie. Post scriptum, kocham cię. Tylko najstarsi czytelnicy wiedzą, że wymieniam – po polsku – tytuły bardzo znanych piosenek Beatlesów.
Beatlesom prawie nie zdarzyła się piosenka, w której nie śpiewaliby o miłości. Tak jak i św. Janowi Apostołowi, tyle, że On nie śpiewał w kwartecie z Liverpoolu, ale pisał na wyspie Patmos. I pisał niemal w co drugim zdaniu o miłości. I bardzo dobrze. Bo jakby nie pisał, to nie wiedzielibyśmy, że miłość do ludzi jest biletem wstępu do wieczności.
My wiemy, że przeszliśmy ze śmierci do życia, bo miłujemy braci, kto zaś nie miłuje, trwa w śmierci. To za Janem w jego pierwszym liście (3,14). I z tego powodu także zachęcam do picia wina dzisiaj!

27 grudnia Kościół wspomina św. Jana, Apostoła i Ewangelistę. Od stuleci tego dnia błogosławiono w świątyniach wino i podawano je wiernym, wypowiadając słowa: „pij miłość św. Jana”.

LITURGIA SŁOWA
(1 J 1,1-4)
To wam oznajmiamy, co było od początku, cośmy usłyszeli o Słowie życia, co ujrzeliśmy własnymi oczami, na co patrzyliśmy i czego dotykały nasze ręce – bo życie objawiło się. Myśmy je widzieli, o nim świadczymy i głosimy wam życie wieczne, które było w Ojcu, a nam zostało objawione – oznajmiamy wam, cośmy ujrzeli i usłyszeli, abyście i wy mieli współuczestnictwo z nami. A mieć z nami współuczestnictwo znaczy: mieć je z Ojcem i Jego Synem Jezusem Chrystusem. Piszemy to w tym celu, aby nasza radość była pełna.
(Ps 97,1-2.5-6.11-12)
REFREN: Niech sprawiedliwi weselą się w Panu
Pan króluje, wesel się, ziemio,
radujcie się, liczne wyspy
Obłok i ciemność wokół Niego,
prawo i sprawiedliwość podstawą Jego tronu.
Góry jak wosk topnieją przed obliczem Pana,
przed obliczem władcy całej ziemi.
Jego sprawiedliwość rozgłaszają niebiosa,
a wszystkie ludy widzą Jego chwałę.
Światło wschodzi dla sprawiedliwego
i radość dla ludzi prawego serca.
Radujcie się w Panu, sprawiedliwi,
i sławcie Jego święte imię.
Ciebie, Boże, chwalimy, Ciebie Panie, wysławiamy, Ciebie wychwala przesławny chór Apostołów.
(J 20,2-8)
Pierwszego dnia po szabacie Maria Magdalena pobiegła i przybyła do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego Jezus kochał, i rzekła do nich: Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono. Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli oni obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka. Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwniętą na jednym miejscu. Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył.

Itinerarium , , , , , ,

Comments are closed.