Fenomenalne są reakcje Jezusa, na poziomie somatycznym i zmysłowym. Troszczy się o kondycję apostołów – „odpocznijcie nieco”. Potem widzi – chyba tylko On – „wielki tłum”, zmęczonych ludzi. „Zlitował się nad nimi”. (por. Mk 6, 30-44). W przeciwieństwie do zniechęconych apostołów – „Odpraw ich!”. A Jezus, do apostołów – i do nas – „Wy dajcie im jeść”. A ci niemal wściekli: „Mamy iść i kupić chleb, aby im dać jeść????”. Mało budujący, ale realny, kościelny dialog w pierwszej parafii…
Jezus widzi zmęczonych ludzi. Ma dla nich słowo i chleb. To naprawdę wszystko, co powinniśmy dać ludziom.
Te zmęczone tłumy wokół ciebie, to twoi ludzie. Ale ty masz piękną modlitwę w zanadrzu: „Panie Jezu, odpraw ich! Niech sobie idą!. Amen.”
