Kazanie na niedzielę 14 stycznia 2024
НЕХАЙ ТЕЧЕ ЛЮБОВ
Проповідь на неділю 14 січня 2024 року
Moi przyjaciele opowiadają ze śmiechem moment oświadczyn, on, raczej pewien odpowiedzi, nie wymyślał i od razu wypalił:
– Małgosiu, zostaniesz moją żoną?
– No chyba żartujesz, przecież jest tak fajnie! Chcesz coś popsuć? – odrzekła z całkiem poważną (choć udawaną) pozą kandydatka na towarzyszkę życia.
– Małgosiu! – ratował sytuację kawaler Marek – Ja Cię kocham!
– To już parę razy mówiłeś, ale czemu chcesz się ze mną żenić? – perorowała jeszcze wtedy panna.
– No, bo chcę …. Chcę zostać z tobą do końca życia!
– O, to mi się już podoba, poczekaj, pomyślę przez tydzień i odpowiem.
Pomyślała, odpowiedziała „tak” i są już dziadkami. Przypomnijcie sobie, jak to było w waszym przypadku, na początku.
Kilka rozmów znajdziemy w dzisiejszej Ewangelii, rozmów, które zmieniły wszystkich rozmówców. Najczęściej gadamy, plotkujemy, obgadujemy, opowiadamy, czasem nawet „p…. bez sensu”. Co zostaje z naszych rozmów?
Mamy dzień przed sobą, spotkania w rodzinach, posiłki, spacery. Rozmawiajmy, niech płynie dobro, radość i miłość.
Мої друзі зі сміхом згадують момент освідчення, він, досить впевнений у відповіді, не став її вигадувати і одразу ж вистрілив у відповідь:
– Маргарет, ти станеш моєю дружиною?
– Ти, мабуть, жартуєш, це ж так весело! Хочеш щось зіпсувати? – з цілком серйозним (хоча й удаваним) виглядом відповіла кандидатка в супутниці життя.
– Мальгося! – врятував ситуацію холостяк Марек – Я тебе кохаю!
– Ти вже кілька разів це казав, але чому ти хочеш вийти за мене заміж? – благала тоді ще дівоча дівчина.
– Ну, тому що я хочу …. Я хочу залишитися з тобою до кінця свого життя!
– О, це мені вже подобається, почекай, я подумаю тиждень і дам відповідь.
Вона подумала, відповіла “так” і вони тепер бабуся і дідусь. Згадайте, як це було у вас, на початку.
У сьогоднішньому Євангелії ми знаходимо кілька розмов, які змінили розмови кожного з нас. Найчастіше ми розмовляємо, пліткуємо, відповідаємо, розповідаємо історії, іноді навіть “п…. без сенсу”. Що залишається від наших розмов?
Попереду нас чекає день, зустрічі в колі сім’ї, їжа, прогулянки. Говорімо, нехай тече добро, радість і любов.
Ewangelia
Jan stał wraz z dwoma swoimi uczniami i gdy zobaczył przechodzącego Jezusa, rzekł: «Oto Baranek Boży». Dwaj uczniowie usłyszeli, jak mówił, i poszli za Jezusem.
Jezus zaś, odwróciwszy się i ujrzawszy, że oni idą za Nim, rzekł do nich: «Czego szukacie?»
Oni powiedzieli do Niego: «Rabbi! – to znaczy: Nauczycielu – gdzie mieszkasz?»
Odpowiedział im: «Chodźcie, a zobaczycie». Poszli więc i zobaczyli, gdzie mieszka, i tego dnia pozostali u Niego. Było to około godziny dziesiątej.
Jednym z dwóch, którzy to usłyszeli od Jana i poszli za Nim, był Andrzej, brat Szymona Piotra. Ten spotkał najpierw swego brata i rzekł do niego: «Znaleźliśmy Mesjasza» – to znaczy: Chrystusa. I przyprowadził go do Jezusa.
A Jezus, wejrzawszy na niego, powiedział: «Ty jesteś Szymon, syn Jana; ty będziesz nazywał się Kefas» – to znaczy: Piotr.
(J 1,35 – 42)
