Kazanie na Święto Przemienienia Pańskiego
Niedziela 6 sierpnia 2023
Góra Przemienienia Pańskiego, czyli galilejski Tabor, o który zahaczają wszystkie pielgrzymki do Ziemi Świętej, ma niecałe 600 metrów wysokości. Wspinaczka na nią nie jest jakimś wielkim wyczynem, podobnie jak wejście na Rysy, zwłaszcza od strony słowackiej.
Najważniejsze góry do zdobycia mamy w swoich sercach. One mają swoje imiona, Prawda, Dobro, Przebaczenie, Radość, Solidarność, Uczciwość i szczyt najwyższy Miłość.
Trzy zasady wspinania mam przećwiczone, dlatego polecam. Pierwsza, nie można zawracać. Druga, nie można zatrzymać się wpół drogi. Trzecia, długo kontemplować i cieszyć się pięknem po osiągnięciu szczytu.
Zdjęcie z południowego Kaukazu, z okolic gruzińskiego Zoti, prawie 900 metrów nad poziom morza.
Ewangelia
Jezus wziął z sobą Piotra, Jakuba oraz brata jego, Jana, i zaprowadził ich na górę wysoką, osobno. Tam przemienił się wobec nich: twarz Jego zajaśniała jak słońce, odzienie zaś stało się białe jak światło. A oto ukazali się im Mojżesz i Eliasz, rozmawiający z Nim.
Wtedy Piotr rzekł do Jezusa: «Panie, dobrze, że tu jesteśmy; jeśli chcesz, postawię tu trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza».
Gdy on jeszcze mówił, oto obłok świetlany osłonił ich, a z obłoku odezwał się głos: «To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie, Jego słuchajcie!» Uczniowie, słysząc to, upadli na twarz i bardzo się zlękli.
A Jezus zbliżył się do nich, dotknął ich i rzekł: «Wstańcie, nie lękajcie się!» Gdy podnieśli oczy, nikogo nie widzieli, tylko samego Jezusa.
A gdy schodzili z góry, Jezus przykazał im, mówiąc: «Nie opowiadajcie nikomu o tym widzeniu, aż Syn Człowieczy zmartwychwstanie».