Środa 1 lutego 2023
Próbuję od dłuższego czasu namawiać Kasię, aby zamieniła nocowanie na ulicach, dworcach i parkach na zamieszkanie w domu i podjęcie nowego życia. Jest przed czterdziestką, rozwiedziona, potem jeszcze miała kilku partnerów, dzieci w roli rodziny zastępczej wychowuje matka.
Kasia na razie nie chce nawet spróbować, mówi, że przesiąknięta jest ulicą, zimnymi nocami, zapachem zbieranych petów i towarzystwem jej podobnych ludzi. Nie jest w stanie wyobrazić sobie innego życia choć tęskni za nim.
Przesiąkanie jest dziwnym ale prawdziwym zjawiskiem. Ludzie ulicy przesiąkają zimnem i chłodem, posiłkami od czasu do czasu, wonią piwnic lub klatek schodowych. To wszystko składa się na swoisty klimat, osnowę, którą trudno porzucić.
Zachowując wszelkie proporcje, podobnie może być z wojną. Alarmy, bombardowania, świst rakiet, prąd od czasu do czasu, stałe napięcie, te wszystkie czynniki przesiąkają w ciała, umysły i serca. Tworzą nową normalność przy której dawne czasy wydają się odległe i nieosiągalne.
Mam nadzieję, że Kasia znajdzie w sobie siłę i wiarę w nowe życie. I mam nadzieję, że w Ukrainie nadal najżywsza będzie wola wytrwania i zwycięstwa.
