Sobota 3 grudnia 2022
Przeżyjemy te nadchodzące Święta z rozdartymi sercami. Z jednej strony mamy prawo do radosnego obwieszczania, że Bóg zamieszkał między nami. Będziemy mieli choinki, Wigilię, opłatek, Pasterkę, kolędy i prezenty. To wszystko jednak nie przesłoni ukraińskich smutków, łez i żałoby, które docierają i do nas.
Im bliżej Świąt tym bardziej ten dysonans emocjonalny będzie się powiększał, aż wreszcie osiągnie apogeum w samą Wigilię. My w ciepłych domach, przy zastawionych stołach, z prezentami i radosnymi kolędami. A oni … Zderzą się w naszych sercach dwa światy, ten nasz spokojny i tamten z bombami i nagłymi śmierciami.
Sam szukam jakiejś drogi do pogodzenia w sobie tych dwóch światów. Dobrze, bardzo dobrze będzie jeśli przy naszych wigilijnych stołach zasiądą uchodźcy z Ukrainy, może i przy tych w pierwszy czy drugi dzień Bożego Narodzenia. Ja tak zrobię, ale nikomu nie narzucam swojej rady. Mam niepokój, że zagraża nam duchowa schizofrenia.
Szukajmy, każdy dla siebie i swoich rodzin jakiegoś gestu, hojnego, gorącego, aby te Święta, polskie i ukraińskie połączyć. Modlitwa, wzruszenia, współczucie i dobre życzenia dla Ukrainy są potrzebne. Coś jeszcze jednak musimy dodać.
