GŁODNI GODNI NASZYCH STOŁÓW I ŻURKÓW

Kazanie na niedzielę 28 sierpnia 2022

Nie przepadam za ucztowaniem, zwłaszcza w licznym gronie, a jeśli już z jakichś powodów ucztuję, to szukam miejsca w pobliżu wyjścia, tak, aby w miarę spokojnie opuścić salę.

Przyznaję się, że jadałem przy stołach prezydenckich i kardynalskich, nic nadzwyczajnego, do CV się raczej nie przyda. Jadałem jednak – i nadal mi się to zdarza, co widać na zdjęciu  – przy jednym stole z osobami wymienionymi dziś w Ewangelii, z ubogimi, ułomnymi, chromymi (nawet na obydwie nogi) i niedowidzącymi. I wcale nie z powodu otrzymania ewentualnej odpłaty przy zmartwychwstaniu. W odróżnieniu od pierwszych wspomnianych stołów (tych prominenckich), przy tych drugich zasiadali ludzie naprawdę głodni, zjadający szybko i wszystko. Żadnego tam delektowania się, smakowania po trochę każdej potrawy, wybrzydzania, że majonez mógłby być w innym kolorze albo olej do śledzi gęstszy. W tych posiłkach wszystko było zawsze bardzo dobre i smaczne.

Pamiętam taką – nieco zabawną – sytuację, kiedy jadłem późny obiad w grupie chyba dziesięciu bezdomnych panów, na drugie danie na pewno był schabowy, w moim odczuciu obfity. Okazało się, że kuchnia przygotowała kilka dodatkowych porcji, ale nie dziesięć. Kto ma zjeść te dodatkowe? Panowie zarządzili … losowanie! I w ten sprawiedliwy sposób kotlety trafiły do szczęśliwych żołądków.

Myślę, że od nadchodzącej jesieni możemy mieć przy naszych stołach głodne siostry i braci z Ukrainy. Mogą być głodni, ale na pewno są godni wspólnego z nami stołu, naszych wspaniałych żurków i drugich dań z dodatkowymi porcjami.

Ewangelia

Gdy Jezus przyszedł do domu pewnego przywódcy faryzeuszów, aby w szabat spożyć posiłek, oni Go śledzili. Potem opowiedział zaproszonym przypowieść, gdy zauważył, jak sobie pierwsze miejsca wybierali. Tak mówił do nich:

«Jeśli cię ktoś zaprosi na ucztę, nie zajmuj pierwszego miejsca, by przypadkiem ktoś znamienitszy od ciebie nie był zaproszony przez niego. Wówczas przyjdzie ten, kto was obu zaprosił, i powie ci: „Ustąp temu miejsca”, a wtedy musiałbyś ze wstydem zająć ostatnie miejsce.

Lecz gdy będziesz zaproszony, idź i usiądź na ostatnim miejscu. A gdy przyjdzie ten, który cię zaprosił, powie ci: „Przyjacielu, przesiądź się wyżej”. I spotka cię zaszczyt wobec wszystkich współbiesiadników. Każdy bowiem, kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się uniża, będzie wywyższony».

Do tego zaś, który Go zaprosił, mówił także: «Gdy wydajesz obiad albo wieczerzę, nie zapraszaj swoich przyjaciół ani braci, ani krewnych, ani zamożnych sąsiadów, aby cię i oni nawzajem nie zaprosili, i miałbyś odpłatę. Lecz kiedy urządzasz przyjęcie, zaproś ubogich, ułomnych, chromych i niewidomych. A będziesz szczęśliwy, ponieważ nie mają czym tobie się odwdzięczyć; odpłatę bowiem otrzymasz przy zmartwychwstaniu sprawiedliwych».

(ŁK 14, 1. 7 – 14)

Itinerarium

Dodaj komentarz

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.