OKNA NA OŚCIEŻ OTWÓRZMY

Kazanie na 2 Niedziele Wielkiego Postu 28 lutego 2021

Przemienienie Chrystusa, o którym dziś czytamy, to również coś dla nas. Zadanie, aby odkryć w sobie boski, Boży wymiar, podobieństwo do Niego.

Jak to zrobić? Użyję metafory – otworzyć okna! Otworzyć okna i drzwi! Kiedy otwieramy rano okna, do naszych domów wlewa się świeże powietrze, zapach ziemi, aromat chmur, energia słońca. Stajemy się częścią kosmosu, odczuwamy więź z tajemnicą życia, z niezmierzonymi przestrzeniami słońc, księżyców i galaktyk.

I zgodnie z tą metaforą, żeby odkryć w sobie podobieństwo do Boga, powinniśmy otworzyć okna naszych serc, umysłów i wyobraźni. Niech przez nie wleje się w nas Boże życie, jasność, szczęśliwość i wieczne życie.

Ewangelia

Jezus wziął z sobą Piotra, Jakuba i Jana i zaprowadził ich samych osobno na górę wysoką. Tam się przemienił wobec nich. Jego odzienie stało się lśniąco białe, tak jak żaden na ziemi folusznik wybielić nie zdoła. I ukazał się im Eliasz z Mojżeszem, którzy rozmawiali z Jezusem.

Wtedy Piotr rzekł do Jezusa: «Rabbi, dobrze, że tu jesteśmy; postawimy trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza». Nie wiedział bowiem, co powiedzieć, tak byli przestraszeni.

I zjawił się obłok, osłaniający ich, a z obłoku odezwał się głos: «To jest mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie!» I zaraz potem, gdy się rozejrzeli, nikogo już nie widzieli przy sobie, tylko samego Jezusa.

A gdy schodzili z góry, przykazał im, aby nikomu nie rozpowiadali o tym, co widzieli, zanim Syn Człowieczy nie powstanie z martwych. Zachowali to polecenie, rozprawiając tylko między sobą, co znaczy „powstać z martwych”.

(Mk 9,2-10)

Itinerarium

Dodaj komentarz

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.