Wtorek 12 stycznia 2021
Praktycznie codziennie poznaję nowych ludzi albo lepiej poznaję tych, których już wcześniej zapoznałem, przynajmniej z imienia. Nic nadzwyczajnego się nie dzieje w trakcie tych spotkań, rozmawiamy, opowiadamy sobie różne historie, żartujemy, czasami się modlimy.
Przeczytajcie historię spotkania Jezusa z Zacheuszem. Nic nadzwyczajnego, spotkanie, rozmowa i wspólny posiłek. Rozstrzygające jest to, że Jezus „spojrzał w górę” i zauważył filigranowego Zacheusza. Zauważył go! Wyłowił wzrokiem, dostrzegł, nie ominął. W tym opisie nie ma żadnych cudów, co może jest największym cudem. Zacheusz nie został apostołem czy jakimś szczególnym świętym. To, że Jezus go zauważył, rozradowało go i spowodowało zmianę życia. Bez żadnych płomiennych kazań czy nauk. Po prostu został zauważony, a ten fakt zapisano w Ewangelii. Może jako pouczenie dla nas.
Dla mnie na pewno. Po to bym zauważał ludzi, poświęcił im trochę czasu, polubił, zrozumiał, pożartował. Jeśli staram się naśladować Pana Jezusa, to właśnie tak. Zauważać ludzi. Każdy kogo dziś spotkamy jest wart zauważenia. Tak piszemy dalsze stronice Ewangelii.
Potem wszedł do Jerycha i przechodził przez miasto. A [był tam] pewien człowiek, imieniem Zacheusz, zwierzchnik celników i bardzo bogaty. Chciał on koniecznie zobaczyć Jezusa, kto to jest, ale nie mógł z powodu tłumu, gdyż był niskiego wzrostu. Pobiegł więc naprzód i wspiął się na sykomorę, aby móc Go ujrzeć, tamtędy bowiem miał przechodzić. Gdy Jezus przyszedł na to miejsce, spojrzał w górę i rzekł do niego: «Zacheuszu, zejdź prędko, albowiem dziś muszę się zatrzymać w twoim domu». Zeszedł więc z pośpiechem i przyjął Go rozradowany. A wszyscy, widząc to, szemrali: «Do grzesznika poszedł w gościnę». Lecz Zacheusz stanął i rzekł do Pana: «Panie, oto połowę mego majątku daję ubogim, a jeśli kogo w czym skrzywdziłem, zwracam poczwórnie». Na to Jezus rzekł do niego: «Dziś zbawienie stało się udziałem tego domu, gdyż i on jest synem Abrahama. Albowiem Syn Człowieczy przyszedł szukać i zbawić to, co zginęło».
