Nasze grzechy martwią nas i smucą, czasem tak bardzo, że nie widzimy Jezusa, który nam je odpuszcza. Jeszcze gorzej jak zajmujemy się grzechami innych, zapominając, że grzechami zajmować się powinien tylko Pan Jezus.
On pokochał grzeszną Marię Magdalenę, patronkę dzisiejszą, ona odwzajemniła się także miłością. Ta wzajemna miłość oczyściła ją z grzechów i przemieniła w świętą. Nasza patronka czuła się odrzucona i potępiona przez ludzi, ale miłość Pana Jezusa przywróciła jej godność.
Dwie nauki płyną z historii życia Marii Magdaleny. Najpierw, że miłosierdzie Chrystusa jest większe niż jakikolwiek grzech – to wielka pociecha dla nas grzeszników. A druga nauka jest taka, żebyśmy nie wypominali komukolwiek jego grzechów, tylko jak najmocniej go pokochali. Ileż nadziei i radości przyniesiemy w ten sposób zgnębionym i odrzuconym! Tak Pana Jezusa najlepiej możemy naśladować.
Ilustracja za brewiarz.pl
