W 100-lecie odzyskania polskiej nieodległości środowisko naszego Centrum Wolontariatu i Solidarności Globalnej realizuje kilkanaście programów solidarnościowych, m.in. z Białorusią, Ukrainą, Kubą, Krymskimi Tatarami, Kurdystanem i Gruzją.
Właśnie dzisiaj zakończyliśmy tegoroczną część programu wspierającego Meschetyńców w środkowej Gruzji. To gruzińska mniejszość deportowana przez Stalina (1944 – razem m.in. z Czeczenami i Tatarami z Krymu) na stepy Kazachstanu i Uzbekistanu. Do ojczyzny zaczęli wracać w l. 90-tych ub. wieku, niestety ich domy i pola zostały już zajęte przez innych. Młode władze gruzińskie osiedlały ich zatem w bardzo ubogich wsiach i na obrzeżach miasteczek, władze centralne nie dostrzegają tutejszej biedy i izolacji od reszty społeczeństwa.
W Ianeti, gdzie dzisiaj gościliśmy, zamieszkuje 38 rodzin meschetyńskich, ponad 200 osób, w tym około 50 dzieci. Żyją w bardzo ubogich warunkach, często bez wody i toalet w domach, wzrastające bezrobocie skazuje mężczyzn na emigrację zarobkową.
Latem organizowaliśmy tu tygodniowy obóz z zajęciami dla dzieci, a dziś podsumowaliśmy pierwszy etap naszej solidarności. Dzieci nie trzeba było zachęcać do zajęć, a przeszkolone przez nas mamy potrafią już organizować twórczo czas dla pociech.
W ramach obecnej misji pojedziemy jeszcze do Zoti w górach płd. Kaukazu, gdzie z kolei realizujemy projekt solidarnościowy z Adżarami (inna gruzińska mniejszość etniczna).
Programy solidarnościowe z Gruzją podjęliśmy 10 lat temu, po wojnie Rosji z Gruzją. Cieszymy się, że możemy w imieniu Polaków, ale głównie lublinian, świadczyć czynami o polskiej solidarności i niepodległości.
Większa relacja jutro na profilu Stowarzyszenia Solidarności Globalnej.
