Czwartek 22 lutego 2018 Przypominam dziś zaskakującą odpowiedź, jaką socjologowie religii otrzymali w rejonie podgórskim, na pytanie o Trójcę Świętą. „Bóg Ojciec, Matka Boża i święty Florian”. Z tą wersją konkurował w niektórych parafiach św. Jan z Dukli, w miejsce Floriana.
Co z Panem Jezusem? Nie wszędzie ma wysokie notowania. To, co polscy katolicy wiedzą i myślą o Chrystusie przeważnie ma charakter „zapożyczony”. Najpierw są to skojarzenia zaczerpnięte z tzw. „świętych obrazków”, których większość powinna być zakazana choćby ze względu na tandetę artystyczną. Drugim źródłem jest katecheza i kazania, z konieczności przekazujące wiedzę fragmentaryczną. Jeszcze gorzej gdy daje się wiarę pastorałkom, w których „Pan Jezus nieduży fajeczkę na przypiecku kurzy”.
Z doświadczenia wiem, że są trzy drogi godne uwagi. Przeczytać samodzielnie Ewangelię, można zacząć od tej spisanej przez św. Marka. Po drugie spróbować dotrzeć do głębi swoich myśli i pragnień, na co potrzeba oczywiście czasu. Po trzecie, rozmawiać z tymi, którzy poznają Chrystusa w lekturze i medytacji, na zasadzie duchowej wymiany.
„A wy za kogo Mnie uważacie?” – słyszymy dziś w Ewangelii. Za kogo?
Gdy Jezus przyszedł w okolice Cezarei Filipowej, pytał swych uczniów: «Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego?»
A oni odpowiedzieli: «Jedni za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za Jeremiasza albo za jednego z proroków».
Jezus zapytał ich: «A wy za kogo Mnie uważacie?»
Odpowiedział Szymon Piotr: «Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego».
Na to Jezus mu rzekł: «Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem ciało i krew nie objawiły ci tego, lecz Ojciec mój, który jest w niebie. Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr – Opoka, i na tej opoce zbuduję mój Kościół, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie». (Mt 16,13 – 19)
