Wtorek 17 maja 2016 Jak dobrze, że Bóg ma doskonałą i niezawodną pamięć, przy tym nie potrzebuje żadnych suplementów diety aby mieć w sercu swoje dzieci.
Nie wiem gdzie są rodzice, od ponad 10 lat nie odezwali się, mówi mi dziewczyna, dziś maturzystka. Wychowała ją ciocia razem ze swoimi dziećmi. W podobnym tonie chłopak, do niedawna więzień, opowiada o braku kontaktu z rodzicami, przygarnęła go babcia, mieszka u niej. Rodzice żyją ale nie widzieli go od wielu lat.
A pamięć Boga? Prorok Izajasz pyta retorycznie: Czyż może niewiasta zapomnieć o swym niemowlęciu, ta która kocha syna swego łona? I zaraz dopowiada: A nawet gdyby ona zapomniała, Ja nie zapomnę o tobie. Tak mówi Pan. (Iz 49,15). Przynajmniej raz w miesiącu czytam psalm 27: Choćby mnie opuścili ojciec mój i matka, to jednak Pan mnie przygarnie.
Autorzy tych słów pisali je ponad 3 000 lat temu. Niezwykłe słowa, trafny i smutny opis naszych czasów. Jak dobrze, że Bóg ma niezawodną pamięć.
