Kazanie na Środę Popielcową 5 marca 2014
Bardzo przepraszam wszystkich panów w pięknych płaszczach i garniturach. Czasami, jak sypię popiół, poleci jakaś krztyna na tę piękną konfekcję (czyścić i prać potem trzeba) i jeszcze ta groza: „Pamiętaj, że jesteś prochem i w proch się obrócisz!” I zgrzyt taki między lśniącym prochowcem a smutnym popiołem.
Jeszcze bardziej przepraszam wszystkie panie w starannych uczesaniach, w kokach, warkoczach i koafiurach z wstążeczkami. Leci na te szykowne głowy proch. I czasem poleci przez włosy na wydłużone rzęsy, na pudry a nawet do szminki jakieś wióra się przykleją. I jaki to zgrzyt słyszeć na dodatek: „i w proch się obrócisz!”
Trzeba też dzieciom wyjaśnić, że ksiądz mówi „prochem jesteś”, bo raz mi się powiedziało nad jedną małą główką niezbyt chyba wyraźnie i dziewczynka poskarżyła się natychmiast mamie: „Mamusiu, czemu grochem?”
Po tych przeprosinach i uwagach związanych z Popielcem, mam też krótką duchową radę na Wielki Post. Jak najczęściej zaglądajcie w lustro. Patrzcie na swoje odbicia, na swoje życie, które wyryło na twarzy bruzdy, zmarszczki, może blizny. Każda z nich to trudne i piękne chwile waszych życiorysów.
Ale patrzcie też po to, aby chwalić Genialną Wyobraźnię Boga, który chciał istnienia każdego z nas. Nie sobą się zachwycasz patrząc w zwierciadło, ale Boga który Cię wymyślił podziwiasz!
Patrzcie wreszcie w tym Poście w lustra, aby odnaleźć niezawodną drogę do Żywego Chrystusa. Czyż nie wiecie o samych sobie, że Jezus Chrystus jest w was? Takimi słowami, dwa tysiące lat temu św. Paweł (2 Kor 13,5) usiłował zapobiec herezji zakucia Zbawiciela w zbiory przepisów i tradycji. Więc, żebyście herezji nie ulegli, żebyście życie swoje nie różowe pokochali, żebyście Boga chwalili, żebyście Chrystusa w sobie odkryli, siostry i bracia, patrzcie w lustra!
32 responses to DŁUGO W LUSTRA PATRZCIE W WIELKIM POŚCIE