Kazanie na 16 niedzielę zwykłą
17 lipca 2011
Są ludzie źli i dobrzy, czyli jak w dzisiejszej opowieści chwasty i pszenica. Nie przejmujmy się tymi dobrymi, wiadomo, że osiągną sukces, jaśnieć będą jak słońce. Doradzam, by nie widzieć siebie w tej galerii.
Okropnie brzmi opis przyszłości dla chwastów – wrzucą ich w piec rozpalony; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. Męka i to nie zwykła, ale wyrafinowana.
Z dystansem patrzę na medale, wyróżnienia, rankingi popularności, wyroki sądowe i wyniki badań opinii publicznej. Jak jest naprawdę, okaże się na końcu.
Pamiętajcie, że Chrystus został wzgardzony, odrzucony, policzony między złoczyńców, słowem zdegradowany do roli chwastu. Na końcu okazał się zwycięzcą.
Nie bójcie się gwizdów, kpin, złych ocen, ośmieszenia, infamii, ostatnich miejsc, napiętnowań i spadku do niższych lig. Róbmy swoje. Jak jest naprawdę, wiadomo będzie na końcu.
PS. Kazanie w wersji dźwiękowej na www.itinerarium.pl
LITURGIA SŁOWA
- PIERWSZE CZYTANIE (Mdr 12,13.16–19)Dobroć Boga dla ludzi
Czytanie z Księgi Mądrości.
Panie, nie ma oprócz Ciebie boga, co ma pieczę nad wszystkim, abyś miał dowodzić, że nie sądzisz niesprawiedliwie.
Podstawą Twojej sprawiedliwości jest Twoja potęga, wszechwładza Twa sprawia, że wszystko oszczędzasz. Moc swą przejawiasz, gdy się nie wierzy w pełnię Twej potęgi, i karzesz zuchwalstwo świadomych. Potęgą władasz, a sądzisz łagodnie i rządzisz nami z wielką oględnością, bo do Ciebie należy moc, gdy zechcesz.
Tak postępując, nauczyłeś lud swój, że sprawiedliwy powinien być dobrym dla ludzi. I wlałeś swoim synom wielką nadzieję, że po występkach dajesz nawrócenie.Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 86,5–6.9–10.15–16a)
Refren: Panie, Ty jesteś dobry i łaskawy.
Tyś, Panie, dobry i łaskawy, *
pełen łaski dla wszystkich, którzy Cię wzywają.
Wysłuchaj, Panie, modlitwę moją *
i zważ na głos mojej prośby.Przyjdą wszystkie ludy przez Ciebie stworzone, +
i Tobie, Panie, oddadzą pokłon, *
będą sławiły Twe imię.
Bo Ty jesteś wielki i czynisz cuda *
tylko Ty jesteś Bogiem.Ale Tyś, Panie, Bogiem łaski i miłosierdzia, *
do gniewu nieskory, łagodny i bardzo wierny
Wejrzyj na mnie *
i zmiłuj się nade mną.DRUGIE CZYTANIE (Rz 8,26–27)
Duch Święty przychodzi z pomocą naszej słabości
Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian.
Bracia:
Duch Święty przychodzi z pomocą naszej słabości. Gdy bowiem nie umiemy się modlić tak jak trzeba, sam Duch przyczynia się za nami w błaganiach, których nie można wyrazić słowami. Ten zaś, który przenika serca, zna zamiar Ducha, wie, że przyczynia się za świętymi zgodnie z wolą Bożą.Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Ziarnem jest słowo Boże, a siewcą jest Chrystus,
każdy, kto Go znajdzie, będzie żył na wieki.Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA DŁUŻSZA (Mt 13,24-43)Przypowieść o siewcy
Słowa Ewangelii według świętego Mateusza.
Jezus opowiedział tłumom tę przypowieść:
„Królestwo niebieskie podobne jest do człowieka, który posiał dobre nasienie na swojej roli. Lecz gdy ludzie spali, przyszedł jego nieprzyjaciel, nasiał chwastu między pszenicę i odszedł.
A gdy zboże wyrosło i wypuściło kłosy, wtedy pojawił się i chwast. Słudzy gospodarza przyszli i zapytali go: «Panie, czy nie posiałeś dobrego nasienia na swej roli? Skąd więc się wziął na niej chwast?» Odpowiedział im: «Nieprzyjazny człowiek to sprawił». Rzekli mu słudzy: «Chcesz więc, żebyśmy poszli i zebrali go?» A on im odrzekł: «Nie, byście zbierając chwast nie wyrwali razem z nim i pszenicy. Pozwólcie obojgu róść aż do żniwa; a w czasie żniwa powiem żeńcom: Zbierzcie najpierw chwast i powiążcie go w snopki na spalenie; pszenicę zaś zwieźcie do mego spichlerza»”.
Inną przypowieść im powiedział: „Królestwo niebieskie podobne jest do ziarnka gorczycy, które ktoś wziął i posiał na swej roli. Jest ono najmniejsze ze wszystkich nasion, lecz gdy wyrośnie, jest większe od innych jarzyn i staje się drzewem, tak że ptaki przylatują z powietrza i gnieżdżą się na jego gałęziach”.
Powiedział im inną przypowieść: „Królestwo niebieskie podobne jest do zaczynu, który pewna kobieta wzięła i włożyła w trzy miary mąki, aż się wszystko zakwasiło”.
To wszystko mówił Jezus tłumom w przypowieściach, a bez przypowieści nic im nie mówił. Tak miało się spełnić słowo Proroka: „Otworzę usta w przypowieściach, wypowiem rzeczy ukryte od założenia świata”.
Wtedy odprawił tłumy i wrócił do domu. Tam przystąpili do Niego uczniowie i prosili Go: „Wyjaśnij nam przypowieść o chwaście”. On odpowiedział:
„Tym, który sieje dobre nasienie, jest Syn Człowieczy. Rolą jest świat, dobrym nasieniem są synowie królestwa, chwastem zaś synowie Złego. Nieprzyjacielem, który posiał chwast, jest diabeł; żniwem jest koniec świata, a żeńcami są aniołowie.
Jak więc zbiera się chwast i spala ogniem, tak będzie przy końcu świata. Syn Człowieczy pośle aniołów swoich: ci zbiorą z Jego królestwa wszystkie zgorszenia i tych, którzy dopuszczają się nieprawości, i wrzucą ich w piec rozpalony; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. Wtedy sprawiedliwi jaśnieć będą jak słońce w królestwie Ojca swego.
Kto ma uszy, niechaj słucha”.
