Słowo na sobotę Drugiego Tygodnia Adwentu
11 grudnia 2010
W sobotę, dłużej spanie, tyle wolnego do końca laby weekendowej, zima słodka, drzewka ośnieżone, w głowach mamy myśli o prezentach, sankach i nartach. Usłyszymy wiele słów, sami wypowiemy zdania, potoczą się tyrady rozmów.
Eliasz, Jan Chrzciciel i inne ważne postaci biblijne, nieśli w sobie Boga zakrytego i ukrytego zarazem. Byli ludźmi, z właściwymi swojej epoce zachowaniami i językiem. Bezpośrednio nic nie wskazywało, że w wyjątkowy sposób objawiają samego Boga.
Na ten Adwent, i na wszystkie inne chwile życia, dostaniemy bardzo pospolitych proroków. Rodziców, nauczycieli, małżonków, rodzeństwo, przyjaciół, czasem jakieś osoby duchowne. Z nieba, oprócz deszczu, mżawki, śniegu i gradu, nie przyjdzie żaden proroczy głos. A jakby ktoś usłyszał takowy, niech lepiej dłużej pośpi.
Bóg nie przestał mówić. I dziś przemówi do ciebie wielokrotnie. Przez ludzi.
Abym usłyszał Twój głos. I nie uronił żadnego Twojego słowa. Amen.
LITURGIA SŁOWA
(Syr 48,1-4.9-11)
Następnie powstał Eliasz, prorok jak ogień, a słowo jego płonęło jak pochodnia. On głód na nich sprowadził, a swoją gorliwością zmniejszył ich liczbę. Słowem Pańskim zamknął niebo, z niego również trzy razy sprowadził ogień. Jakże wsławiony jesteś, Eliaszu, przez swoje cuda i któż się może pochwalić, że tobie jest równy? Ty, który zostałeś wzięty w skłębionym płomieniu, na wozie, o koniach ognistych. O tobie napisano, żeś zachowany na czasy stosowne, by uśmierzyć gniew przed pomstą, by zwrócić serce ojca do syna, i pokolenia Jakuba odnowić. Szczęśliwi, którzy cię widzieli, i ci, którzy w miłości posnęli, albowiem i my na pewno żyć będziemy.
(Ps 80,2-3.15-16.18-19)
REFREN: Odnów nas, Boże, i daj nam zbawienie
Usłysz, Pasterzu Izraela,
Ty, który zasiadasz nad cherubinami.
Zbudź swą potęgę
i przyjdź nam z pomocą.
Powróć, Boże Zastępów,
wejrzyj z nieba, spójrz i nawiedź tę winorośl.
I chroń to, co zasadziła Twoja prawica,
latorośl, którą umocniłeś dla siebie.
Wyciągnij rękę nad mężem Twojej prawicy,
nad synem człowieczym,
którego umocniłeś w swej służbie.
Już więcej nie odwrócimy się od Ciebie,
daj nam nowe życie, a będziemy Cię chwalili.
(Łk 3,4.6)
Przygotujcie drogę Panu, prostujcie ścieżki dla Niego; wszyscy ludzie ujrzą zbawienie Boże.
(Mt 17,10-13)
Kiedy schodzili z góry, uczniowie zapytali Jezusa: Czemu więc uczeni w Piśmie twierdzą, że najpierw musi przyjść Eliasz? On odparł: Eliasz istotnie przyjdzie i naprawi wszystko. Lecz powiadam wam: Eliasz już przyszedł, a nie poznali go i postąpili z nim tak, jak chcieli. Tak i Syn Człowieczy będzie od nich cierpiał. Wtedy uczniowie zrozumieli, że mówił im o Janie Chrzcicielu.
