PROŚBA O NIEPOKALANE SERCE

kazanie na Uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny
środa 8 grudnia 2010

W pokalanej współczesności wspominanie niepokalaności jest prawie niezrozumiałe. Błędnie myślimy, że nasze czasy są bardziej pokalane niż dawniejsze. Miarą złego starzenia się jest mówienie o „starych, dobrych czasach”. Stare czasy były równie dobre (złe) jak nasze.

Marię  czcimy jako Niepokalaną, ponieważ od wszelkiego grzechu zachował  Ją Bóg, swoją (wszech)mocą, ze względu na narodzenie w Niej swojego Syna, Chrystusa. W naszych chwalebnych staraniach o niepokalane serce, umysł i ciało, warto także pamiętać, że od grzechu chroni najpełniej moc Boga. Im bliżej Boga, tym dalej od grzechu i zła. Grzech znika i spala się, jeśli można tak rzec, w bliskości Boga.

To, o co warto prosić dziś przez wstawiennictwo Marii, to prosta i głęboka więź, bliskość z Bogiem, umożliwiająca Mu działanie w nas i przez nas. Historia faryzeusza i celnika (jeden chełpił  się, że jest bez grzechu, drugi świadomy swojej nędzy błagał o miłosierdzie i został wysłuchany) pokazuje, że Bóg przyjmuje grzeszników. Nawet – co budziło złość religijnych faryzeuszy – „jada i ucztuje z nimi” (mowa o postępowaniu Chrystusa).

Nie patrzmy na swoje grzechy, nie rozpaczajmy z ich powodu, bo to niewiele pomoże, przylgnijmy do Boga, który jest źródłem Niepokalanych Serc.

Mario Niepokalana, proś za mną, bym jak Ty był  cały w rękach Bożych, Totus Tuus. Amen.

LITURGIA SŁOWA

(Rdz 3,9-15.20)

Gdy Adam zjadł owoc z drzewa zakazanego, Pan Bóg zawołał na niego i zapytał go: Gdzie jesteś? On odpowiedział: Usłyszałem Twój głos w ogrodzie, przestraszyłem się, bo jestem nagi, i ukryłem się. Rzekł Bóg: Któż ci powiedział, że jesteś nagi? Czy może zjadłeś z drzewa, z którego ci zakazałem jeść? Mężczyzna odpowiedział: Niewiasta, którą postawiłeś przy mnie, dała mi owoc z tego drzewa i zjadłem. Wtedy Pan Bóg rzekł do niewiasty: Dlaczego to uczyniłaś? Niewiasta odpowiedziała: Wąż mnie zwiódł i zjadłam. Wtedy Pan Bóg rzekł do węża: Ponieważ to uczyniłeś, bądź przeklęty wśród wszystkich zwierząt domowych i polnych; na brzuchu będziesz się czołgał i proch będziesz jadł po wszystkie dni twego istnienia. Wprowadzam nieprzyjaźń między ciebie a niewiastę, pomiędzy potomstwo twoje a potomstwo jej: ono zmiażdży ci głowę, a ty zmiażdżysz mu piętę.

(Ps 98,1-4)

REFREN: Śpiewajcie Panu, bo uczynił  cuda

Śpiewajcie Panu pieśń nową,
albowiem uczynił cuda.
Zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica
i święte ramię Jego.

Pan okazał swoje zbawienie,
na oczach pogan objawił swoją  sprawiedliwość.
Wspomniał na dobroć i na wierność swoją
dla domu Izraela.

Ujrzały wszystkie krańce ziemi
zbawienie Boga naszego.
Wołaj z radości na cześć Pana, cała ziemio,
cieszcie się, weselcie i grajcie.

(Ef 1,3-6.11-12)

Niech będzie błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa; który napełnił nas wszelkim błogosławieństwem duchowym na wyżynach niebieskich – w Chrystusie. W Nim bowiem wybrał nas przez założeniem świata, abyśmy byli święci i nieskalani przed Jego obliczem. Z miłości przeznaczył nas dla siebie jako przybranych synów przez Jezusa Chrystusa, według postanowienia swej woli, ku chwale majestatu swej łaski, którą obdarzył nas w Umiłowanym. W Nim dostąpiliśmy udziału my również, z góry przeznaczeni zamiarem Tego, który dokonuje wszystkiego zgodnie z zamysłem swej woli po to, byśmy istnieli ku chwale Jego majestatu – my, którzyśmy już przedtem nadzieję złożyli w Chrystusie.

(Łk 1,28)

Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławionaś Ty między niewiastami.

(Łk 1,26-38)

Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja. Anioł wszedł do Niej i rzekł: Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą, . Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowienie. Lecz anioł rzekł do Niej: Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca. Na to Maryja rzekła do anioła: Jakże się to stanie, skoro nie znam męża? Anioł Jej odpowiedział: Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego. Na to rzekła Maryja: Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa! Wtedy odszedł od Niej anioł.

Itinerarium , , , , , , , ,

Comments are closed.