BÓG NA TWOJĄ BIEDĘ

Słowo na poniedziałek Pierwszego Tygodnia Adwentu
29 listopada 2010

Jeśli jesteśmy ludźmi zdrowymi, dobrze się mamy, o nic nie martwimy, pewni jesteśmy przyszłości i wieczności, nie mamy żadnych paraliżów i nie cierpimy, możemy spokojnie i dziś zasiąść do Wigilii i podarować sobie dalszą lekturę.

Cały Adwent – w liturgii – pełen jest wezwań i zapewnień o przyjściu Boga: „Oto z daleka Pan przychodzi”, „Oto nasz Bóg i Zbawca przychodzi”, „Przyjdzie Pan z wielką mocą”.

Na różne sposoby możemy odpowiadać po co nam Bóg. Ja w dzisiejszej Ewangelii znajduję krótką i prostą odpowiedź: „Przyjdę i uzdrowię go.” Deklaracja Jezusa o gotowości działania na korzyść chorego człowieka („sparaliżowany i bardzo cierpi”) jest częścią zbawienia, które przynosi Bóg. Przyjdę. I uzdrowię go. Przyjdę i uzdrowię go. Nie samo – „Przyjdę”, bo tak to mogą ludzie, złożyć wizytę i odejść. Przyjdę i uzdrowię go.

Warunkiem doświadczenia działania Boga jest szczere nazwanie swojej biedy, swojego paraliżu, najbardziej bolących miejsc, chorób, nędzy, miejsc rozpaczy i lęku. „Sługa mój leży w domu sparaliżowany i bardzo cierpi”, paraliż i cierpienie są sednem dramatu sługi i walczącego o niego setnika. I tu jest pierwsze pytanie – czy umiesz nazwać to, co jest najgorsze, najtrudniejsze i najbardziej dotkliwe dla ciebie? To są miejsca, powody, dla których Bóg może „przyjść i uzdrowić”.

Jak Jezus uzdrowił sługę setnika? Słowem, o które z wiarą poprosił setnik – „Powiedz tylko słowo, a mój sługa odzyska zdrowie”. Jeżeli umiemy szczerze nazwać swoją nędzę i cierpienie, prośmy o słowo, które dostaniemy na uleczenie. I tu jest drugie pytanie – czy wierzysz, że Słowem Boga dokona się twoje uzdrowienie?

Boże Narodzenie jest dla chorych, złamanych, pokiereszowanych, cierpiących, wątpiących, zrozpaczonych, zagubionych i strapionych. Tylko tacy ludzie będą wzywać Boga, który przyjdzie i uzdrowi. Jeżeli jednak uważamy, że dajemy sobie radę, nie znamy prawdy o sobie i na nic nam Bóg nie jest potrzebny.

Trzecie, ostatnie pytanie – za kim prosimy na wzór setnika? Oby znaleźli się tacy, którzy z wiarą zawołają do Boga o nas.

Jezu Chryste, Ty przychodzisz i uzdrawiasz nasze serca, jeżeli szczerze je otwieramy i pokazujemy nasze rany i cierpienia. Ty uzdrawiasz przez swoje słowo. Daj nam wiarę w uzdrowieńczą moc każdego Twojego słowa. Daj nam też z wiarą wołać o szczęście i zbawienie innych, przyjmij naszą modlitwę za nich zanoszoną. Przyjdź i uzdrów nas i każdego, za kogo z ufnością prosimy. Amen.

LITURGIA SŁOWA

(Iz 4,2-6)
W owym dniu Odrośl Pana stanie się ozdobą i chwałą, a owoc ziemi przepychem i krasą dla ocalałych z Izraela. I będzie tak: Ten, kto pozostał żywy na Syjonie, i który się ostał w Jeruzalem, każdy będzie nazwany świętym i wpisany do [Księgi] Życia w Jeruzalem. Gdy Pan obmyje brud Córy Syjońskiej i krew rozlaną oczyści wewnątrz Jeruzalem tchnieniem sądu i tchnieniem pożogi, wtedy Pan przyjdzie [spocząć] na całej przestrzeni góry Syjonu i na tych, którzy się tam zgromadzą, we dnie jak obłok z dymu, w nocy jako olśniewający płomień ognia. Albowiem nad wszystkim Chwała [Pańska] będzie osłoną i namiotem, by za dnia dać cień przed skwarem, ucieczkę zaś i schronienie przed nawałnicą i ulewą.

(Ps 122,1-2.4-9)
REFREN: Idźmy z radością na spotkanie Pana

Ucieszyłem się, gdy mi powiedziano:
„Pójdziemy do domu Pana”.
Już stoją nasze stopy
w twoich bramach, Jeruzalem.

Tam wstępują pokolenia Pańskie,
aby zgodnie z prawem Izraela wielbić imię Pana.
Tam ustawiono trony sędziowskie,
trony domu Dawida.

Proście o pokój dla Jeruzalem:
Niech żyją w pokoju, którzy cię miłują.
Niech pokój panuje w twych murach,
a pomyślność w twoich pałacach.

Ze względu na braci moich i przyjaciół
będę wołał: „Pokój z tobą”.
Ze względu na dom Pana, Boga naszego,
modlę się o dobro dla ciebie.

(Ps 80,4)
Panie, Boże nasz, przyjdź, aby nas uwolnić, okaż swoje oblicze, a będziemy zbawieni.

(Mt 8,5-11)
Gdy Jezus wszedł do Kafarnaum, zwrócił się do Niego setnik i prosił Go, mówiąc: Panie, sługa mój leży w domu sparaliżowany i bardzo cierpi. Rzekł mu Jezus: Przyjdę i uzdrowię go. Lecz setnik odpowiedział: Panie, nie jestem godzien, abyś wszedł pod dach mój, ale powiedz tylko słowo, a mój sługa odzyska zdrowie. Bo i ja, choć podlegam władzy, mam pod sobą żołnierzy. Mówię temu: Idź! – a idzie; drugiemu: Chodź tu! – a przychodzi; a słudze: Zrób to! – a robi. Gdy Jezus to usłyszał, zdziwił się i rzekł do tych, którzy szli za Nim: Zaprawdę powiadam wam: U nikogo w Izraelu nie znalazłem tak wielkiej wiary. Lecz powiadam wam: Wielu przyjdzie ze Wschodu i Zachodu i zasiądą do stołu z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem w królestwie niebieskim.

Itinerarium , , , , , , , , , , , ,

Comments are closed.