To już koniec, nie dam rady, tak często myślimy, mówimy i robimy, poddając się w relacji do drugiego człowieka czy wobec jakiejś niezwykle trudnej sprawy.
Tak, przychodzą trudne sprawy, nie wiadomo jak je rozgryźć. Tak, zdarzają się wielkie burze w relacjach z ludźmi. Dość naturalnym odruchem jest chęć wycofania się, rezygnacji i zakończenia. Psychologiczna ulga, przynajmniej chwilowa, jest możliwa. W jakimś momencie życia komfort psychiczny nie jest jednak najważniejszy.
Bóg jest przy nas w każdej chwili, najbardziej wtedy, gdy jest źle w naszym życiu. Nie poklepuje nas jednak po ramieniu i nie zbywa banalnym pocieszeniem: „Nie martw się, będzie lepiej!”. Jeśli takiego pocieszenia w Nim szukamy, to nic z tego.
Bóg ma dla nas ofertę Nowego Życia, najbardziej aktualną wtedy, gdy chcemy uciekać od ludzi, od spraw trudnych, od męczących sytuacji i wyzwań. W relacji z Nim zawsze jest możliwe rozpoczęcie na nowo. A dzięki temu, jeśli z Nim rozpoczynamy na nowo, możemy także wszystko inne rozpocząć na nowo. „Wewnętrzny nasz człowiek odnawia się z dnia na dzień”, przypomina św. Paweł.
Prosząc o nowe życie Boga, zyskujesz siłę, aby odnowić wszystko w swoim życiu. Ze wszystkim dasz radę i z każdym. On też rozgania opary zwątpienia i pokusy ucieczki. I nie warto odkładać nowego życia, nawet o chwilę.
