PIECZONA RYBA

Kawałek pieczonej ryby, który Jezus spożywa po zmartwychwstaniu, jest zachwycający. Mówi więcej niż jakiekolwiek dogmaty.

Scena jest cudowna: Macie tu coś do jedzenia? Oni podali Mu kawałek pieczonej ryby. Wziął i jadł wobec nich. Dopiero po tym następuje krótkie kazanie teologiczne na temat istoty zmartwychwstania. Jezus w stopniu maksymalnym kochał życie, wręcz się nim upajał, oczywiście bez egzaltacji emocjonalnej. W Jego nauce co rusz pojawiają się lilie, gorczyca, winogrona, lisy, wróble i owce. I to wszystko w sposób niewymuszony staje się osnową nauki o Ojcu, zbawieniu i życiu wiecznym. Podobnie spotkania z ludźmi, Jezus wręcz lgnie do ludzi, rozmawia z nimi, zna ich troski i radości. Nie opuszcza ich wesel, pogrzebów i okolicznościowych uczt. Niebo i wieczność przedstawione są w obrazach hucznych imprez, radosnej rozmowy Ojca z dziećmi czy wielkiego spotkania przyjaciół.

Stąd – takie mam poczucie – po zmartwychwstaniu Jezus pojawia się w znanym swoim uczniom kontekstach. Nie paraduje na Wysokiej Chmurze (przy dźwiękach „We are The Champions!”), nie zajeżdża rydwanem anielskim ani nie dekoruje się złotym medalem za najwyższe osiągnięcie. Zmartwychwstały rozmawia z uczniami i spożywa z nimi posiłki. On, Miłośnik Życia, jego piewca i smakosz, nadal zanurzony jest w życiu, nadal je dzieli ze swoimi bliskimi. Spotkania, rozmowy, posiłki, to bardziej przemawia niźli wnikliwa katecheza na temat wszechmocy Boga.

Radosny posiłek z rodziną czy przyjaciółmi, kiedy nastawiamy się na życzliwy dialog, zrozumienie, wysłuchanie i zapomnienie niesnasek, ma głęboki paschalny sens. Paschalny, czyli taki, który odsyła do tajemnicy zmartwychwstania.

I jeszcze jedno piękne przesłanie dzisiejszego słowa, ozdrowienie chromego, które dokonuje się od wewnątrz, jakby z mocy samego chorego. Wiara wzbudzona przez niego dała mu tę pełnię sił, którą wszyscy widzicie. Moc zmartwychwstania, przez wiarę wchodzi w naszą historię. Każde wezwanie imienia Jezus, z wiarą, pociąga za sobą uruchomienie tej mocy, która pokonała i grzech i śmierć, mocy zmartwychwstania. I to wzywanie Jezusa dodajmy do radosnych spotkań przy posiłkach. I śpiewajmy, jak kto umie, Alleluja!

LITURGIA SŁOWA

(Dz 3,11-26)
Gdy chromy, uzdrowiony, trzymał się Piotra i Jana, cały lud zdumiony zbiegł się do nich w krużganku, który zwano Salomonowym. Na ten widok Piotr przemówił do ludu: Mężowie izraelscy! Dlaczego dziwicie się temu? I dlaczego także patrzycie na nas, jakbyśmy własną mocą lub pobożnością sprawili, że on chodzi? Bóg naszych ojców, Bóg Abrahama, Izaaka i Jakuba, wsławił Sługę swego, Jezusa, wy jednak wydaliście Go i zaparliście się Go przed Piłatem, gdy postanowił Go uwolnić. Zaparliście się Świętego i Sprawiedliwego, a wyprosiliście ułaskawienie dla zabójcy. Zabiliście Dawcę życia, ale Bóg wskrzesił Go z martwych, czego my jesteśmy świadkami. I przez wiarę w Jego imię temu człowiekowi, którego widzicie i którego znacie, imię to przywróciło siły. Wiara /wzbudzona/ przez niego dała mu tę pełnię sił, którą wszyscy widzicie. Lecz teraz wiem, bracia, że działaliście w nieświadomości, tak samo jak zwierzchnicy wasi. A Bóg w ten sposób spełnił to, co zapowiedział przez usta wszystkich proroków, że Jego Mesjasz będzie cierpiał. Pokutujcie więc i nawróćcie się, aby grzechy wasze zostały zgładzone, aby nadeszły od Pana dni ochłody, aby też posłał wam zapowiedzianego Mesjasza, Jezusa, którego niebo musi zatrzymać aż do czasu odnowienia wszystkich rzeczy, co od wieków przepowiedział Bóg przez usta swoich świętych proroków. Powiedział przecież Mojżesz: Proroka jak ja wzbudzi wam Pan, Bóg nasz, spośród braci waszych. Słuchajcie Go we wszystkim, co wam powie. A każdy, kto nie posłucha tego Proroka, zostanie usunięty z ludu. Zapowiadali te dni także pozostali prorocy, którzy przemawiali od czasów Samuela i jego następców. Wy jesteście synami proroków i przymierza, które Bóg zawarł z waszymi ojcami, kiedy rzekł do Abrahama: Błogosławione będą w potomstwie twoim wszystkie narody ziemi. Dla was w pierwszym rzędzie wskrzesił Bóg Sługę swego i posłał Go, aby błogosławił każdemu z was w odwracaniu się od grzechów.

(Ps 8,2.5-9)
REFREN: Jak jest przedziwne imię Twoje, Panie!

O Panie, Panie nasz,
jak przedziwne jest imię Twoje po całej ziemi.
Czym jest człowiek, że o nim pamiętasz,
czym syn człowieczy, że troszczysz się o niego?

Uczyniłeś go niewiele mniejszym od aniołów,
uwieńczyłeś go czcią i chwałą.
Obdarzyłeś go władzą nad dziełami rąk Twoich,
wszystko złożyłeś pod jego stopy:

Owce i bydło wszelakie
i dzikie zwierzęta,
ptaki niebieskie i ryby morskie,
wszystko, co szlaki mórz przemierza.

(Ps 118, 24)
Oto dzień, który Pan uczynił, radujmy się w nim i weselmy.

(Łk 24,35-48)
Uczniowie opowiadali, co ich spotkało w drodze, i jak poznali Jezusa przy łamaniu chleba. A gdy rozmawiali o tym, On sam stanął pośród nich i rzekł do nich: Pokój wam! Zatrwożonym i wylękłym zdawało się, że widzą ducha. Lecz On rzekł do nich: Czemu jesteście zmieszani i dlaczego wątpliwości budzą się w waszych sercach? Popatrzcie na moje ręce i nogi: to Ja jestem. Dotknijcie się Mnie i przekonajcie: duch nie ma ciała ani kości, jak widzicie, że Ja mam. Przy tych słowach pokazał im swoje ręce i nogi. Lecz gdy oni z radości jeszcze nie wierzyli i pełni byli zdumienia, rzekł do nich: Macie tu coś do jedzenia? Oni podali Mu kawałek pieczonej ryby. Wziął i jadł wobec nich. Potem rzekł do nich: To właśnie znaczyły słowa, które mówiłem do was, gdy byłem jeszcze z wami: Musi się wypełnić wszystko, co napisane jest o Mnie w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach. Wtedy oświecił ich umysły, aby rozumieli Pisma, i rzekł do nich: Tak jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie, w imię Jego głoszone będzie nawrócenie i odpuszczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jerozolimy. Wy jesteście świadkami tego.

Itinerarium , , , , , , , , , , , ,

Comments are closed.