Wysłuchaj innych, nawet tępych i nieświadomych, oni też mają swoją opowieść.
To fragment Desideraty, tekstu, który zapewne znacie i lubicie, na wszelki wypadek całość poniżej.
Przyznaję, zgadzam się, że należy każdego wysłuchać, nawet jeśli jest tępy i nieświadomy. Co nie oznacza, że należy się z kimś takim zgodzić, albo pozwolić mu działać w swojej tępocie i nieświadomości.
Niestety, dziś rośnie fala niezbyt mądrych i oczytanych typów, wdzierających się przez media (głównie telewizory) ze swoją pustą gadką. Gdyby tak, rozmarzę się, znalazł się konstruktor, wynalazca, i stworzyłby taki podręczny miernik głupoty. I taki miernik wmontowano by w każdy publiczny mikrofon. I żeby taki miernik automatycznie wyłączał mikrofon, kiedy poziom głupoty przekracza, na przykład, dwadzieścia pięć procent wypowiedzi. Wiem, że to zagrożenie dla demokracji. Boję się także, że ktoś wpadłby na pomysł by ów miernik zainstalować także w czasie kazań.
Ale jak się bronić przed głupotą? Słuchać tępych i nieświadomych, to jedynie margines Desideraty, a my na co dzień wysłuchujemy przede wszystkim takich typów. I czy wystarczy, żeby zapamiętać i stosować wezwanie „Przechodź spokojnie przez hałas i pośpiech” ?
DESIDERATA
Przechodź spokojnie przez hałas i pośpiech i pamiętaj, jaki spokój można znaleźć w ciszy. O ile to możliwe, bez wyrzekania się siebie, bądź na dobrej stopie ze wszystkimi.
Wypowiadaj swoją prawdę jasno i spokojnie i wysłuchaj innych, nawet tępych i nieświadomych, oni też mają swoją opowieść. Unikaj głośnych i napastliwych, są udręką ducha.
Porównując się z innymi, możesz stać się próżny lub zgorzkniały, zawsze bowiem znajdziesz gorszych i lepszych od siebie.
Niech twoje osiągnięcia, zarówno jak i plany, będą dla ciebie źródłem radości. Wykonuj swą pracę z sercem, jakkolwiek byłaby skromna; ją jedynie posiadasz w zmiennych kolejach losu.
Bądź ostrożny w interesach, na świecie bowiem pełno oszustwa.
Niech ci to jednak nie zasłoni prawdziwej cnoty. Wielu ludzi dąży do wzniosłych ideałów i wszędzie życie jest pełne heroizmu. Bądź sobą, zwłaszcza nie udawaj uczucia, ani też nie podchodź cynicznie do miłości, albowiem wobec oschłości i rozczarowań ona jest wieczna jak trawa.
Przyjmij spokojnie, co ci lata doradzają, z wdziękiem wyrzekając się spraw młodości. Rozwijaj siłę ducha, aby mogła cię osłonić w nagłym nieszczęściu.
Nie dręcz się tworami wyobraźni. Wiele obaw rodzi się ze znużenia i samotności. Obok zdrowej dyscypliny bądź dla siebie łagodny. Jesteś dzieckiem wszechświata nie mniej niż drzewa i gwiazdy, masz prawo być tutaj. I czy to dla ciebie jest jasne czy nie, wszechświat bez wątpienia jest na dobrej drodze. Tak więc żyj w zgodzie z Bogiem, czymkolwiek on ci się wydaje. Czymkolwiek się trudnisz i jakiekolwiek są twoje pragnienia, zachowaj spokój ze swą duszą.
Przy całej swej złudności, znoju i rozwianych marzeniach jest to piękny świat.
Bądź pogodny. Dąż do szczęścia.
