Kilka lat temu Leszek Kołakowski dostał Nagrodę Klugego, zwaną filozoficznym Noblem (i czek na milion dolarów), zaś przed kilkoma dniami Michał Heller Nagrodę Templetona – wyróżnienie równie prestiżowe, a finansowo jeszcze okazalsze. O pieniądzach pisać jednak nie wypada, bo ks. Heller całość nagrody przekaże na cele naukowe.
Pewnie wszyscy świętoduchowcy wiedzą już o tym wydarzeniu, ale przypomnieć nie zawadzi, a na każdym wykładzie z filozofii informacja ta na pewno jest powtarzana. Więc i w kruchcie też powinna się znaleźć.
Wraz z poradą: czytajcie popularnonaukowe książki Michała Hellera. Choćby jeden rozdzialik dziennie. Są świetnym panaceum na przyziemne problemy. Sprawdziłem tę receptę i działa. Jeśli w kruchcie wrócę kiedyś do małych braci, ojca dyrektora czy lubelskiego KIK – będzie to oznaczać, że zaniedbałem się w lekturze.
Przy okazji informuję, że mam 16 książek Michała Hellera (i 23 Leszka Kołakowskiego). Ale książek nie pożyczam.
Jan Pleszczyński
