Jesteśmy jak dzbany. Naczynia.
Jedni, jak ks. Jan, pozwalają napełnić się słowem. Potem ludzie przychodzą i piją słowa mądre, dobre, piękne i prawdziwe.
Drudzy pozwalają napełnić się żartem, humorem i uśmiechem. Przychodzą ludzie i piją radość, otuchę i nadzieję.
Następni wypełniają się cichym dobrem. Przychodzą ludzie i nabierają siły, odwagi i Boga.
Jesteśmy jak dzbany.