29 grudnia 2005
Bóg wchodzi między ludzi. Wręcz jakby się pośród nich chciał ukryć, zatrzeć ślady i zupełnie utożsamić z ich – nie tylko naturą – ale i zwyczajami oraz tradycjami. Tak tłumaczyć można scenę obrzezania Jezusa, ofiarowania z dwoma synogarlicami i wizytę w ściśle oznaczonym czasie w świątyni jerozolimskiej. Wszystko dzieje się tu po ludzku, na wskroś po żydowsku, zgodnie z duchem narodu i czasu.
Im bardziej szukamy Boga poza nami i naszym doświadczeniem, tym bardziej mylimy drogę.
