Do podzielenia masz zawsze mnóstwo.
Nie wymiguj się pustą kieszenią. Ani czasem, którego nie wiadomo dlaczego tylko dwadzieścia cztery godziny na dobę. Jasne, czasu i pieniędzy, zawsze mamy za mało.
Ale twoja pyzata buzia, z diagramem oczu, dwoje uszu pomiędzy którymi może zawisnąć zawsze chorągiew uśmiechu? Łapki, w których ognisko ciepła? Stare kawały, z których nie sposób nie płakać (bo rozbawiły już pokolenia dziadków)? Buty, które przecież nie zedrą się od tych paru metrów razem? No, po co ci to wszystko? Do podzielenia masz zawsze mnóstwo.
