Trzeba mieć fantazję. Cokolwiek byśmy nie robili. Pośród zalewu informacji powyborczych (frekwencja, kto wygrał, etc.) wyłowiłem całkiem zabawną, ale i pocieszającą, o zuchwałej kradzieży. Dzielę się nią z moimi czytelnikami, mając nadzieję, że wskazuje ona na powiew wyobraźni i fantazji, zwłaszcza wśród młodych.
Cóż ci młodzi uczynili? Ukradli. Ale nie, że rower, samochód czy drut wysokiego napięcia. Ukradli … walec drogowy! W ogóle coś ukraść, to nie sztuka. Ale zwędzić walec drogowy, to ładne osiągnięcie. Walec skradli w Legionowie pod Warszawą, z placu budowy. Uprowadzonym pojazdem pojechali nawet krótko, jednak na drodze stanął solidny płot. Nieszczęśnicy dostaną zapewne zarzut „zabór cudzego mienia (pojazdu mechanicznego) w celu krótkotrwałego użycia”. Mają po dwadzieścia trzy lata. Tylko tyle, a jaka fantazja!
Ma się rozumieć, kradzieży nie pochwalam, ale fantazję bardzo. Fantazję mają genialni przestępcy i wielcy święci. Należy jej używać, aby skutecznie zmieniać świat. I żeby nie było nudno. Życie wydaje się banalne i skostniałe, póki nie ruszy nasza wyobraźnia i fantazja. Apostołowie usłyszeli niegdyś fantazyjne: „Idźcie na cały świat”. Gdyby nie zdolność zareagowania na tę zachętę, nigdzie by nosa nie ruszyli. Bo dla nich już wyprawa do Jerozolimy (kilkadziesiąt kilometrów) była marszem na koniec świata. Ta część umysłu, która odpowiada za fantazję, pozwoliła także nastoletniej Maryi uwierzyć w możliwość ścisłej współpracy z samym Bogiem dla zbawienia świata.
Oznaki używania fantazji i wyobraźni są, przynajmniej w okolicach Legionowa. Popracować należy nad właściwym ukierunkowaniem tej niesamowitej mocy ludzkiego ducha. I rozejrzeć się dookoła siebie, czy nie warto czegoś w fantastyczny sposób zwędzić… To znaczy, przepraszam, czy nie warto stworzyć jakiegoś projektu zamiany tego, co niemożliwe na realne i wykonalne dziś.
