Wiele ważnych tras naszego życia to wspólne ścieżki. Marszruta na cztery nogi, na tupot wielu stóp. Ludzie dołączają się do nas z przyjaźni, bezinteresownej chęci bycia razem, z racji interesów i wielkich biznesów, wloką się z nami bo sami nie wiedzą gdzie, jak i po co iść. Czasem zdarza się koleś-pijawka, jakiś słodki wampir (jak masz dobrą grupę krwi), czasem jakiś baran, którego trzeba odholować bezpiecznie do zagrody. Bywa, że na kwadrans olśni cię, że to miłość jest spoiwem, które łączy cię z tym, co obok drepce.
Pytaj ludzi, dokąd idą, czemu idą z tobą. Za kim idziesz ty i czy nie pora skręcić. Czy tam jest to, co wymarzyłeś i czego szukasz. Uciekaj od wszystkich, którzy chcą iść tylko na spacer. I zabieraj na ramiona każdego, kto nie wierzy w koniec wspólnej drogi.
