WOKÓŁ SZCZYTU

Sytuacja bowiem człowieka w świecie współczesnym wydaje się daleka od obiektywnych wymagań porządku moralnego, daleka od wymagań sprawiedliwości, a tym bardziej miłości społecznej – tak pisał przed 25 laty Jan Paweł II w REDEMPTOR HOMINIS.

Śledzę z dużym niesmakiem doniesienia z warszawskich szczytów – ekonomicznego i antyglobalistycznego. Całe to starcie odbywa się poza istotnym problemem współczesności. Człowiek i miłość nie pojawiają się w tych debatach. Dyskutuje się kwestie procesów, zależności finansowych i gospodarczych oraz perspektyw tzw. rozwoju.

Tymczasem jedynym istotnym problemem człowieka (ludzkość zawsze brzmi abstrakcyjnie) jest doświadczanie miłości i dawanie miłości. Człowiek nie może istnieć bez miłości. Dopóki ona nie przeniknie z wnętrza serca wszystkich sfer życia, wszystkie szczyty i demonstracje, pozostaną pustą egzaltacją.

Miłość jest najważniejsza. Na razie pozostaje niedosięgłym horyzontem myślenia i praktykowania dla polityków, biznesmenów, strategów i luminarzy życia publicznego. Ale jest najważniejsza i to od niej zależy kształt naszego świata.

Itinerarium , , , , , , , , , ,

Dodaj komentarz

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.