Ludzie mogą cię zawsze opuścić. To trzeba spokojnie wkalkulować w straty własne przedsiębiorstwa pod nazwą ŻYCIE. I nie zawiesić jego działania. Ludzie mogą cię skrzywdzić, dotknąć i zapomnieć o tobie.
Więcej – ty sam możesz namącić, zepsuć wszystko, pomylić się nawet w najprostszych sprawach. Masz na koncie błędy, głupstwa i nieodwracalne wpadki.
Tam, gdzie nie pójdzie już nikt z ludzi – tam pójdzie i znajdzie cię Bóg. Tam gdzie nawet ty nie masz odwagi zajrzeć, nie ma nic strasznego dla Boga.
Pójdzie za tobą na suche pustynie zwątpienia. Zapuści się w najgorsze zarośla rozpaczy. Pójdzie, gdy będziesz płakać i wyć. Pójdzie za tobą do izby wytrzeźwień, na oddział nerwic, do więzienia, do izolatki i hospicjum. Nie opuści cię nawet w krainie zmarłych. Twój Bóg. Ten, który cię kocha i stale cię szuka.
