Piątek 16 czerwca 2023
Pod takim tytułem organizujemy w tym roku obchody Światowego Dnia Uchodźcy, w Sali Kolumnowej Urzędu Wojewódzkiego w Lublinie, w poniedziałek 19 czerwca.
A do naszych sióstr i braci, uchodźców kierujemy powitanie! Miło Was widzieć w Polsce, Lublinie i naszym regionie! Witamy Was serdecznie i cieszymy się, że jesteście częścią naszego wspólnego domu. Dziękujemy, że wybraliście to miejsce na początek swojego nowego życia. Wiemy, że macie za sobą wiele trudnych doświadczeń i że niełatwo jest zaczynać życie od nowa.
Dobrze, że znaleźliście w sobie dość siły, aby nie poddać się, że zawalczyliście o swoją lepszą przyszłość. Macie tu już mieszkania, pracę, Wasze dzieci chodzą do przedszkoli, szkół i na uczelnie wyższe. Wiemy, że jesteście u nas nauczycielami, lekarzami, krawcowymi, psychologami i kierowcami. Płacicie tu podatki, czasem tworzycie miejsca pracy dla swoich rodaków i dla nas.
Przynieśliście tutaj swoją kulturę, pieśni, potrawy, stroje i dowcipy, poznajecie także nasze tradycje i zwyczaje, to nas wzajemnie ubogaca. Choć jesteśmy różni, to jednak równi!
Wiemy, że niektórzy z Was goszczą u nas na pewien czas, ale inni chcą zostać na stałe, szanujemy Wasze wybory.
My – środowisko Centrum Wolontariatu w Lublinie – cieszymy się, że możemy Wam towarzyszyć i wspierać w integracji z naszą społeczeństwem. Dziękujemy, że razem tworzymy nową braterską wspólnotę.
W poniedziałek organizujemy wernisaż wystawy „Miło Was Widzieć”, pokażemy 16 portretów i historii osób, które będąc uchodźcami, odnalazły się w nowym życiu właśnie w Lublinie. Przy okazji odbędzie się rozmowa, w której nasi przyjaciele opowiedzą o swoich drogach integracji. Dzisiaj do wpisu dołączam portrety i kilka zdań z opowieści trojga z nich, resztę odnajdziecie wkrótce na stronach naszego lubelskiego wolontariatu.
Tetiana (Ukraina):
Często spaceruję po Lublinie, odwiedzam ciekawe miejsca, zaglądam do bibliotek, interesuję się historią i legendami miasta i kraju. Dużo maluję. Lublin naprawdę inspiruje.
Z wykształcenia jestem inżynierem o specjalności urządzenia informacyjno – pomiarowe, jednak przed wojną zaczęłam już robić to, co lubię. Piszę wiersze i bajki dla dzieci, ale moją pasją jest ilustracja, postanowiłam zrobić kolejny krok w realizacji swoich marzeń. Od września studiuję w Lubelskiej Szkole Sztuki i Projektowania. Bardzo się cieszę, że za 2 lata uzyskam dyplom plastyka i będę realizować się w tej dziedzinie.
Elina (Czeczenia):
– W rok po przyjeździe do Lublina na świat przyszła moja „polska” córka, a potem jeszcze najmłodszy syn Hamza (na zdjęciu). Starsze dzieci szybko zaaklimatyzowały się w polskich szkołach, dochodziło do zabawnych sytuacji, kiedy zadawałam im pytanie po czeczeńsku, a one odpowiadały po polsku.
Pasją Eliny jest gotowanie, przygotowuje znakomitą kaukaską chałwę i smakowite szaszłyki.
Hamed (Afganistan):
W Kabulu pracowałem jako kierowca w polskiej ambasadzie, do r. 2018. Późniejsze wydarzenia spowodowały, że jako pracownik obcego państwa nie mogłem się czuć bezpiecznie w Afganistanie.
Szybko podjąłem pracę w Lublinie, zajmuję się projektowaniem i utrzymaniem skwerów, parków i ogrodów.
Miło Was Widzieć!
