Nigdy nie nawracałem się z powodu cudów czy objawień albo jakichś nadzwyczajnych wydarzeń. Jeśli kiedykolwiek podejmowałem próbę zmiany życia, jeszcze lepszego dostosowania go do Ewangelii, zawsze impuls płynął z namysłu nad Słowem Boga, oglądania piękna przyrody albo z rozmowy z ludźmi.
Nawrócenie, którego celem jest Wielki Post, jest w nas, nie na zewnątrz. Może się nam uda.
Gdy tłumy się gromadziły, Jezus zaczął mówić: «To plemię jest plemieniem przewrotnym. Żąda znaku, ale żaden znak nie będzie mu dany, prócz znaku Jonasza. Jak bowiem Jonasz stał się znakiem dla mieszkańców Niniwy, tak będzie Syn Człowieczy dla tego plemienia.
Królowa z południa powstanie na sądzie przeciw ludziom tego plemienia i potępi ich; ponieważ ona z krańców ziemi przybyła słuchać mądrości Salomona, a oto tu jest coś więcej niż Salomon.
Ludzie z Niniwy powstaną na sądzie przeciw temu plemieniu i potępią je; ponieważ oni dzięki nawoływaniu Jonasza się nawrócili, a oto tu jest coś więcej niż Jonasz».
(Łk 11, 29 -32)
